Δεν προτίθεται κανείς εδώ να εγκαταλείψει να εσκαμμένα. Τόσο το Α.Ι. όσο και το de-aging κυμαίνονται από το προβληματικό μέχρι το αχρείαστο. Αναλόγως βέβαια και των γούστων του καθενός. Όχι ότι μας ακούει και κανείς, ασφαλώς. Άλλωστε πόσοι ας πούμε «έμειναν» στο φιλμ κι ας ωρυόμαστε κάποιοι ότι το ψηφιακό «δεν βλέπεται» - οκ δεν βλέπεται «το ίδιο». (Απάντηση: Αρκούν τα ονόματα αυτών που επιμένουν στο φιλμ, η παρέα είναι υψηλή.)
Αλλά η υπόθεση του Α.Ι. είναι να μακρηγορήσει κανείς εναντίον, μόνο και μόνο για να έρθει κάποιος (όλος ο κόσμος δηλαδή) και να απαντήσει ένα απελευθερωτικό λεπτομερειών «ναι, αλλά εμένα με βολεύει άει πνίξου». Για το de-aging πραγματικά δεν βρίσκω τίποτα θετικό, τίποτα που να «εναπόκειται στον χρήστη», είναι κακόγουστο, αφύσικο, προσβλητικό - και στον Χρόνο και στην τέχνη του Ηθοποιού. Αλλά όλα αυτά είναι θεωρητικά, πάμε στον (πάντα μέγα) Μάικλ Μαν.
Ο οποίος θα τα βάλει λέει και τα δύο μπαμπάτσικα στο 2ο "Heat". Και η αλήθεια είναι ότι από τον πρωτοπόρο του ψηφιακού στο σινεμά (μερικώς σε "Ali" και "Collateral", πλήρως στο "Miami Vice", πάνω από 20 χρόνια πριν), στέκεσαι κάπως επιφυλακτικότερα γιατί έχεις δει τον τρόπο της χρήσης της τεχνολογίας, το πόσο εξυπηρετικά στην αφήγηση και όχι μαρκετίστικα την χρησιμοποιεί.
Από την άλλη ο Μαν, νυν και αεί υπέρμαχος της τεχνολογίας, παρουσιάστηκε στο masterclass στο Φεστιβάλ Λιμιέ στη Λυών πολύ φορτσάτος και σίγουρος για την χρήση της στο σίκουελ. Όμως «δεν πειραματίζομαι ασκόπως με την τεχνολογία. Όταν έχουμε δραματική ή αισθητική ανάγκη τότε πάω σε βάθος με αυτό που χρειάζομαι. Και χρειάζομαι aging και de-aging, είναι εντελώς απαραίτητα στην επόμενη ταινία», είπε.
Επειδή όμως εμείς ξεκινήσαμε την ιστορία και τον παραλληλισμό με τον 2ο «Νονό» (ΤΟΣΟ σε αγαπάμε Μάικλ Μαν), οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι γι' αυτό υπάρχουν ηθοποιοί να αναλαμβάνουν ρόλους, γι' αυτό υπάρχει θεατής που καταλαβαίνει αναστέλλοντας την δυσπιστία του. Δεν χρειάζεται να βλέπεις την αναγνωρίσιμη φυσιογνωμία, εκνευριστικά ψηφιακά άψυχη, για να δεχθείς ευκολότερα κάτι. Ο ρόλος είναι πάνω από τον ηθοποιό. Τέλος πάντων, εμπιστοσύνη, αλλά στ' αλήθεια καλύτερα με άλλον ηθοποιό παρά με de-aging.
Είναι δεδομένο επίσης ότι με το Χόλιγουντ σε αναβρασμό λόγω ποικίλων...cultural wars, η ταινία θα πρέπει να κάνει σε δραματουργικό επίπεδο πολύ αθόρυβη χρήση για να μην βρεθεί de facto στο μάτι του κυκλώνα. Ο Μαν, πάντως, ρηξικέλευθος ανέκαθεν, δεν ακούει κανέναν, έχει ένα σχέδιο στο μυαλό του και προχωρά.
Στο πλαίσιο αυτού εγγυήθηκε το...κόστος της ταινίας, γυρίσματα σε Σικάγο, Λος Άντζελες, Παραγουάη και ίσως Σιγκαπούρη, ευρύτατη έξοδο σε 4.000 αίθουσεςστις ΗΠΑ, ελάχιστο παράθυρο 45 ημερών (λίγο είναι) στις αίθουσες και όλα αυτά τα καλούδια που η μεταπήδηση από την Warner στην Amazon/MGM επέφερε.
Ευελπιστούμε. Ακόμα και για να μας αλλάξει τη γνώμη ότι κάποιες τεχνολογίες, υπό τέλειες προϋποθέσεις, πράγματι εναπόκεινται στον χρήστη τους.
