Τη δεκαετία του '90 αν υπήρχε ένα όνομα σκηνοθέτη που «έμπαινε» με άνεση στα σπίτια και στις συζητήσεις των θεατών που απολάμβαναν τη μυθοπλασία της ανερχόμενης ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα, αυτό ήταν του Μανούσου Μανουσάκη.
Από την πρώτη μεγάλη επιτυχία της σειράς του ΑΝΤ1 «Τμήμα Ηθών» (1992-1995), μέχρι τις περιπέτειες των Πέγκυ Σταθακοπούλου και Γιάννη Βούρου στο «Ταύρος με Τοξότη» (1994-1995), τους νεανικούς «Δρόμους της Πόλης» (1995-1996) και την αποθέωση των «Ψίθυρων Καρδιάς» (1997-1998) και «Άγγιγμα Ψυχής» (1998-1999), ο Μανούσος Μανουσάκης είχε καταφέρει να καθηλώσει την πλειοψηφία του κοινού στους τηλεοπτικούς δέκτες του για μία δεκαετία, να συστήσει ανερχόμενους ηθοποιούς και να σχολιάσει επίκαιρα κοινωνικά, πολιτικά θέματα (με βάση πάντα έναν απαγορευμένο έρωτα).
Ο Μανούσος Μανουσάκης δεν ήταν, όμως, μόνο «τηλεοπτικός». Γεννήθηκε το 1950 και μεγάλωσε σε μία οικογένεια καλλιτεχνών (θεία του η Ειρήνη Παπά). Σπούδασε σκηνοθεσία στο London Film School και ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στον κινηματογράφο στις αρχές της δεκαετίας του ΄70.
Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του, η σουρεαλιστική, αναρχική ταινία «Βαρθολομαίος» (1973) με τον Γιώργο Μπαλλή, μιλά για τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζει ένας άντρας που αναλαμβάνει την οικογενειακή επιχείρηση του πατέρα του μετά τον θάνατό του. Η ταινία κέρδισε ειδική μνεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Ρέμο, αλλά στην Ελλάδα απαγορεύτηκε από τη χούντα.
Στους «Άρχοντες» του 1978 με πρωταγωνιστή τον Κωνσταντίνο Τζούμα - και σε σενάριο που συνυπέγραψε ο Δημήτρης Πουλικάκος - καταφέρεται ενάντια σε ένα δολοπλόκο σύστημα που διοικείται από την άρχουσα τάξη των στρατιωτικών, πολιτικών, τραπεζιτών και ιερέων.
Παρακολουθήστε την «Σκιάχτρα» από το αρχείο της ΕΡΤ εδώ.
Το 1985 μεταφέρει ένα ελληνικό λαϊκό παραμύθι στη «Σκιάχτρα» με πρωταγωνιστικό ζευγάρι τη Σοφία Αλιμπέρτη και τον Άλκι Κούρκουλο, εμπνευσμένος από μία ιστορία που του είχε διηγηθεί η γιαγιά του, και αργότερα βρήκε καταγεγραμμένη σε λαογραφικές συλλογές. Μέσα στη δεκαετία του '80 ξεκίνησε την ενασχόλησή του με την τηλεόραση, κάνοντας τα πρώτα του βήματα στις «Καλλικαντζαροδουλειές», «Μικρογραφίες» και «Τα καλύτερά τους χρόνια».
Μετά τις τηλεοπτικές επιτυχίες σε ΑΝΤ1 και MEGA, ο Μανουσάκης γύρισε το 1998 την καλτ κωμωδία «Κόκκινος Δράκος» για την αναζήτηση μιας συμμορίας αρχαιοκάπηλων από έναν καλόγερο, αλλά η μεγάλη επιστροφή έγινε αρκετές δεκαετίες μετά, το 2015 με το «Ουζερί Τσιτσάνης».
Βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, η ταινία διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη το 1942 - 1943 και περιγράφει μία περιπετειώδη ιστορία αγάπης, παγιδευμένη σε ένα απάνθρωπο ολοκληρωτικό καθεστώς. Όπως είχε σημειώσει ο Μανουσάκης, «η Γερμανική κατοχή και μια απαγορευμένη ερωτική σχέση βρίσκονται στο επίκεντρο ενός κινηματογραφικού ρυθμού που τίθεται από τη μουσική που συνθέτει ο εμβληματικός Βασίλης Τσιτσάνης, βασικός χαρακτήρας του έργου». Στην ταινία τον Βασίλη Τσιτσάνη υποδυόταν ο Ανδρέας Κωνσταντίνου μαζί με ένα δυνατό καστ που αποτελούταν από τους/τις Χάρη Φραγκούλη, Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη, Βασιλική Τρουφάκου (Βραβείο Β' Γυναικείου ρόλου από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου), Γιάννη Στάνκογλου, Αλμπέρτο Εσκενάζυ μεταξύ άλλων.
