Περπατώντας στο πράσινο χαλί της πρόσφατης πρεμιέρας της τέταρτης ταινίας της σειράς του «The Matrix», η Λάνα Γουατσόφσκι, συνοδευόμενη από τον Κιάνου Ριβς και την Κάρι Αν Μος, εκδήλωσε την βαθιά της αγάπη για το 1400 θέσεων Castro Theatre, αλλά και την αγάπη της για τις αίθουσες.

«Έχω δει τόσες πολλές και τόσο σημαντικές ταινίες εδώ σε αυτή την αίθουσα, και πηγαίνοντας 27 χρόνια πίσω, τότε που δεν ήμουν σίγουρη αν θα γινόμουν σκηνοθέτις, κάναμε την πρεμιέρα του «Bound» μας για το LGBTQ+ φεστιβάλ σε αυτό το τεράστιο σινεμά. Ήταν μια εμπειρία θαυμάσια, ένας σταθμός στη ζωή μου και το να επιστρέφω ξανά σε αυτή την πόλη (σσ. εννοεί το Λος Άντζελες) και σε αυτή την ενέργεια, με κάνει να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ».

Η σημαντικότητα μιας αίθουσας στη πρεμιέρα του ντεμπούτου, προφανώς και είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή της Γουατσόφσκι, που το θυμάται με θέρμη μεγαλύτερη και από την ίδια την πρώτη της ταινία.

Είναι μεγάλη η αναμονή για την νέα ταινία της Warner, που το 1999 είχε σκοράρει 470 εκατομμύρια δολάρια σε εισπράξεις, με το δεύτερο μέρος να εκτινάσσεται στα 740 εκατομμύρια.

Το «The Matrix Resurrections» φέρει μονάχα την υπογραφή της Λάνα Γουατσόφσκι και όχι της Λίλυ, χωρίς αυτό να σημαίνει πως το δημιουργικό ντουέατο έχει κακές σχέσεις. Το αντίθετο, αφού η Λίλυ επέλεξε να ασχοληθεί με το «Work in Progress», μια τηλεοπτική σειρά που ετοιμάζει για το ShowTime.

Ωστόσο, ήταν στην Λίλυ που ανακοίνωσε πρώτα την ιδέα της για ένα καινούργιο κεφάλαιο στη μυθολογία του «The Matrix».

«Όταν πέθαναν οι γονείς μας, πήγα στη Λίλυ και της είπα την ιδέα μου για να δουλέψουμε μαζί, αλλά μου είπε πως «το βλέπει, το νιώθει, το ξέρει, αλλά είναι κάτι που τώρα δεν θέλει να κάνει». Και ήαν απόλυτα σεβαστό που ήθελε να ακολουθήσει τον δικό της δρόμο».

Όσο για τον Τζόναθαν Γκροφ, τον καινούργιο στο «Resurrections», παρακαλούσε να μην κλάψει, όταν περπατούσε στην πρεμιέρα.

«Ήρθα πρώτη φορά εδώ όταν ήμουν 20 χρονών, γιατί διάβαζα την «Ιστορία των Πόλεων». Και ένιωσα τη μαγεία από το πρώτο λεπτό. Ύστερα επέστρεψα για το «Looking», που με βοήθησε να ανακαλύψω και την δική μου ταυτότητα. Τώρα, το να κάνω το «Matrix» με την Λάνα και να το βλέπουμε σε αυτό το σινεμά, που παραμένει η αγαπημένη μου αίθουσα, με κάνει να ανατριχιάζω».

Για την ιστορία, το Castro Theatre άνοιξε τις πόρτες του το 1922, ανακαινίστηκε το 1977 και παραμένει ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα μέρη που «πρεπει να δει ένας επισκέπτης» όταν βρεθεί στο Λος Άντζελες.