Το πρωινό ξύπνημα της Πέμπτης περιλάμβανε μία βόλτα στο λιγότερο σινεφίλ και περισσότερο «βιομηχανικό» κομμάτι του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, την Αγορά. Εκεί, παρουσιάστηκαν ως work in progress αποσπάσματα από τρεις πολυαναμενόμενες ελληνικές ταινίες: το «Wild Duck» του Γιάννη Σακαρίδη, το «September» της Πέννυς Παναγιωτοπούλου και το «Luton» του Μιχάλη Κωνσταντάτου.
Ο Γιάννης Σακαρίδης ετοιμάζεται για το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του με το «Wild Duck», μια ιστορία γεμάτη μυστήριο, υπαρξιακά αδιέξοδα και... ωτακουστές! Εκεί, ο Δημήτρης (Αλ. Λογοθέτης), μηχανικός τηλεπικοινωνιών, μαζί με τον φίλο του Νίκο, που εργάζεται σε μεγάλη εταιρία τηλεφωνίας, αναλαμβάνουν να διαλευκάνουν ένα σκάνδαλο παρακολουθήσεων. Η έρευνα τους θα διασταυρώσει τους δρόμους του Δημήτρη με εκείνους της Παναγιώτας (Θέμις Μπαζάκα), και ένα μεγάλο ηθικό δίλημμα θα οδηγήσει τον Δημήτρη στη Σκύδρα, τη γενέτειρά του στην Πέλλα.
Ο Σακαρίδης, με τον Γιάν Φόγκελ («Wasted Youth») πίσω από την κάμερα, έχει στη διάθεσή του μερικές πολύ δυνατές εικόνες και μια ιστορία που μοιάζει ιδιαίτερα επίκαιρη και υπόσχεται έντονες συγκινήσεις. Το θέμα της παρακολούθησης - πηγή μέγιστων απολαύσεων στην κινηματογραφική ιστορία - αναδεικνύεται κυρίαρχο, γαργαλώντας τη φαντασία και ανοίγοντας την όρεξη για περισσότερα!
To «September» είναι η δεύτερη ταινία της Πέννυς Παναγιωτοπούλου μετά το ιδιαίτερα επιτυχημένο σε Φεστιβάλ και μποξ όφις «Δύσκολοι Αποχαιρετισμοί: Ο Μπαμπάς Μου». Σε αυτό η Άννα (Κόρα Καρβούνη), μια ιδιόρρυθμη τριαντάχρονη γυναίκα, αναγκάζεται να επαναπροσδιορίσει τη ζωή της όταν χάνει το μοναδικό συναισθηματικό της στήριγμα, τον σκύλο της. Ανοίγεται λοιπόν σταδιακά στη γειτονική οικογένεια - μία μητέρα (Μαρία Σκουλά) με δύο μικρά παιδιά - και οι ισορροπίες αλλάζουν.
Στις ολιγόλεπτες σκηνές που παρουσιάστηκαν ήταν έντονο το συγκινησιακό στοιχείο και η τρυφερή αισθαντικότητα η οποία χαρακτηρίζει και την προηγούμενη δουλειά της Παναγιωτοπούλου. Η πιο ελεγειακή και μελαγχολική πλευρά της σύγχρονης αστικής πραγματικότητας κυριάρχησε στα αποσπάσματα, όχι όμως χωρίς μεγάλες δόσεις χιούμορ ή ανθρωπιάς. Φαίνεται πως η Παναγιωτοπούλου θα μας αναγκάσει πάλι να πιάσουμε τα χαρτομάντιλα, σε μία ταινία που μοιάζει φτιαγμένη για να ζεστάνει καρδιές. Σύμφωνα με τα λόγια της ίδιας, «νόμιζα πως θα έκανα μια ταινία για τη μοναξιά, και τελικά στο μοντάζ καταλαβαίνω πως κάνω μια ταινία για την αγάπη προς τη ζωή».
«Luton» του Μιχάλη Κωνσταντάτου
Το πιο ιντριγκαδόρικο κλιπ ωστόσο παρουσιάστηκε από τον σκηνοθέτη Μιχάλη Κωνσταντάτο, με ένα teaser από το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του «Luton». Το φιλμ παρακολουθεί την παράλληλη πορεία τριών βασικών προσώπων που προέρχονται από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.
Με ένα έξυπνο εύρημα που στηρίζεται στο sound design, το «τρέιλερ» συστήνει τους ήρωές του σε στιγμές καθημερινότητας, καθώς οι σκηνές τους μοντάρονται πάνω σε επαναλαμβανόμενους ήχους φυσικών κινήσεων. Και αυτό που θα μπορούσε να είναι ένα ακόμη slice of life γίνεται μία συρραφή εικόνων που αποπνέουν την άγρια βία της καθημερινότητας, που - παρ’ ότι υπονοείται μονάχα - είναι διαρκώς παρούσα. Δεν μπορούμε παρά να ανυπομονούμε για την ολοκλήρωση της ταινίας!
Τα τελευταία χρόνια, γίνεται ιδιαίτερα αξιόλογη δουλειά στα πλαίσια της Αγοράς, με sales agents, διανομείς, παραγωγούς και δημιουργούς - ιδιαίτερα από τις βαλκανικές χώρες - να συναντιούνται κλείνοντας συμφωνίες και φέρνοντας κινηματογραφικά σχέδια ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματοποίησή τους.
Φυσικά, η συμβολή της παραγωγού Μαρί Πιέρ Μασιά στο τιμόνι του Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads (το τμήμα της Αγοράς στα πλαίσια του οποίου παρουσιάζονται και βραβεύονται προς ανάπτυξη επιλεγμένα σενάρια) έχει αποδειχθεί καθοριστική: κάθε χρόνο καταφέρνει να συγκεντρώσει ενδιαφέροντα πρότζεκτ, σημαντικούς παίχτες της αγοράς και ελκυστικά βραβεία, διοργανώνοντας ένα από τα πιο επιτυχημένα events συμπαραγωγών στην Ευρώπη.
