Αυτά δεν είναι θέματα για ελαφρά τη καρδία σχόλια. Στο κάτω-κάτω δεν είμαστε αρμόδιοι, ο λόγος μας δεν σημαίνει απολύτως τίποτα πέραν του να προστίθεται στον «θόρυβο». Μένεις ωστόσο ελαφρώς ενεός παρατηρώντας πόσο βαθιά φτάνει η προσωπική μας ανάγκη για καθιέρωση της γνώμης μας. Τόσο που με την βροχή άποψης που μας κατακλύζει να συνασπίζονται συλλογικότητες για ψύλλου πήδημα, να χάνουν οποιαδήποτε έννοια μεγαλύτερης εικόνας και να γεννούν κυριολεκτικά οπουδήποτε εμφύλιου χαρακτήρα διαμάχες. Αυτός ο κόσμος δεν αξίζει να αλλάξει ποτέ.

Νεότερο δείγμα των παραπάνω ότι βρέθηκαν λέει γνώμες στον παλαιστινιακό κόσμο, γνώμες συνασπισμένες στην οργάνωση BDS (Boycott Divestment and Sanctions), που θεώρησαν ότι η συνεργασία Παλαιστινίων με Ισραηλινούς, έστω για την παραγωγή μιας τέτοιας ταινίας, συνιστά συνενοχή με τις δυνάμεις Κατοχής στην Δυτική Όχθη.

Μια άλλη οργάνωση, η PACBI (Palestinian Campaign for the Academic and Cultural Boycott of Israel), συντάχθηκε με την BDS, διότι κατά την ίδια παραβιάστηκαν οι Αρχές της και η ταινία «κανονικοποιεί και κάνει την ιδέα της ισραηλινής κατοχής, απάρτχαϊντ και ιμπεριαλισμού να μοιάζει φυσικό γεγονός δημιουργώντας σχέσεις με το Ισραηλινό καθεστώς». Πάντως, η PACBI είπε ότι δεν θα πρέπει να κάνουμε και μποϊκοταζ στην ταινία γιατί (παραφράζω) μπορεί να αποδειχθεί αντιπαραγωγικό και στο κάτω-κάτω η ταινία μπορεί να γνωστοποιήσει και πέντε πράγματα. 

Αν αναλογιστεί κανείς ότι το Ισραήλ έχει κατακεραυνώσει την ταινία (για παράδειγμα ο Ισραηλινός Υπουργός Πολιτισμού, Μίκι Ζόχαρ, αποκάλεσε την οσκαρική νίκη της «μια θλιβερή στιγμή για τον κόσμο του κινηματογράφου», μιλώντας για δυσφήμιση της χώρας του), ξύνεις το κεφάλι σου με το που μπορούμε να φτάσουμε, με τον βαθμό αδυναμίας να ενωθούμε για ένα κοινό καλό. Και όπως καλά γνωρίζουμε από τους Μύθους της ανθρωπότητας άνθρωποι διαιρεμένοι είναι άνθρωποι ηττημένοι. Τι να κάνεις; Τουλάχιστον οι ομαδούλες είναι ευχαριστημένες που έχουν την απάντηση για όλα και τη λύση πρόσφορη. Δεν θα υπάρχει κόσμος να την εφαρμόσουμε, αλλά δεν πειράζει, φύγαμε με το κεφάλι ψηλά, ανυπότακτοι Γαλάτες.

Ακόμα πιο τυπικά ασπόνδυλες αντιδράσεις; Το PACBI έλεγε πριν τα Όσκαρ ότι δεν πρέπει να επιτεθούμε στην ταινία γιατί το κακό θα είναι μεγαλύτερο από το όφελος και μετά την βράβευση ότι υπάρχει κίνδυνος κανονικοποίησης του Ισραήλ, ιδίως στην αραβική περιοχή.

Προτού σας παραπέμψουμε στο άρθρο του Hollywood Reporter, όπου θα βρείτε αναλυτικά την τρέλα των από δω δηλώσεων, των από κει διαδηλώσεων και του ροζ ενδιάμεσου (καθείς και γνώμη δηλαδή), να πούμε ότι η ταινία εξακολουθεί να μην έχει διανομή στις ΗΠΑ. Ταινίες θα βλέπουμε; 

Εδώ ολόκληρο το άρθρο.