Έχει και το σινεμά «μεταγραφές-βόμβες»: Ο Κρίστοφερ Νόλαν στην Universal

Χρονικό προαναγγελθέντος διαζυγίου ή απλή σύμπτωση, γεγονός παραμένει ότι ένας από τους ελάχιστους σήμερα δεσμούς στούντιο-καλλιτέχνη διακόπτεται εδώ.

Από τον Ηλία Δημόπουλο
Έχει και το σινεμά «μεταγραφές-βόμβες»: Ο Κρίστοφερ Νόλαν στην Universal

Στις αρχές του κινηματογράφου ήταν μέρος και δείκτης της παντοδυναμίας των στούντιο τα αποκλειστικά συμβόλαια των καλλιτεχνών μαζί τους. Υπήρχαν «δάνεια», αλλά κατά βάση ο αρτίστας ήταν δεσμευμένος για ένα χρονικό διάστημα στην υπηρεσία ενός στούντιο. Όπως στο ποδόσφαιρο.

Σήμερα, μετά από μια διακύμανση που τα στούντιο ανασυγκροτήθηκαν, και αφού απεδείχθη ποικιλοτρόπως ότι οι καλλιτέχνες κάνουν τέχνη αλλά από επιχειρηματικότητα δεν σκαμπάζουν (οπότε σινεμά δεν γίνεται έτσι), τα majors έχουν πάρει πιο ηγεμονικό κεφάλι από ποτέ - και μάλιστα χωρίς να χρειάζονται ντεμοντέ αποκλειστικότητες. Γλιτώνουν λεφτά δηλαδή. Όλα πια γίνονται στην βάση του διαλέγω και παίρνω.

Όλα; Όχι. Γιατί στο γαλατικό χωριό της Warner στεγάζονταν μέχρι πρόσφατα δύο από τα ισχυρότερα χαρτιά της βιομηχανίας, λες και βρισκόμασταν ακόμα στο 1940. Ο Κλιντ Ίστγουντ, μέσω της δικής του Malpaso, κάνει πρακτικά ταινίες μόνο για την Warner (υπάρχουν βέβαια και ολίγες παρεκκλίσεις) και ο Κρίστοφερ Νόλαν βέβαια, με την παροιμιώδη σχέση του με το στούντιο, που έχει κάνει όλα του τα έργα από το «Insomnia» και μετά, πλην του «Prestige», εκεί. 

Όλα αυτά κλονίστηκαν τον περασμένο χειμώνα με την επιπόλαιη και εσφαλμένη απόφαση της Warner να βγάλει τα έργα της ταυτόχρονα στην αίθουσα και την πλατφόρμα του HBO Max. «Πολλοί κοιμήθηκαν με το μεγαλύτερο στούντιο και ξύπνησαν με την χειρότερη υπηρεσία streaming», δήλωσε λίγο μετά ο Κρίστοφερ Νόλαν, φανερά εκνευρισμένος και απογοητευμένος για μια απόφαση αισθητά αδιάφορη προς οτιδήποτε καλλιτεχνικό. Ήταν το πρώτο κρούσμα του Εγκέλαδου στην σχέση τους και πολλοί πίστεψαν ότι θα βρισκόταν τρόπος να λειανθεί η όξυνση. Όμως για μια ακόμα φορά, όπως είχαμε δις αναφέρει (εδώ και εδώ) ο Νόλαν δεν είχε ψευδαισθήσεις και ήδη κοίταζε αλλού. Το αλλού τελικά είναι η, αναμενόμενη, Universal. Και η ταινία που θα στεγάσει το στούντιο έχει θέμα του τον θεωρούμενο εκ των πατέρων της ατομικής βόμβας, Ρόμπερτ Όπενχαϊμερ. 

Ο Νόλαν, που έχει αποφέρει περί τα 5 δις δολάρια στην Warner (από το «Insomnia» και μετά μόνο το «Interstellar» ήταν συμπαραγωγή και το «Prestige» που έγινε στην Ντίσνεϊ) έχει σημαία του την αποκλειστική προβολή στην αίθουσα, ανενόχλητα από την δικτατορία του «εικονιδίου» και του «περιεχομένου». Η Universal μπορεί να εγγυηθεί ένα ελάχιστο ημερών αποκλειστικότητας στην αίθουσα και έχει και τα χρήματα να στηρίξει τα συνήθως υπέρβαρα budget του σκηνοθέτη.

Μετά το «Tenet» πάντως, που έχασε λεφτά αλλά δεν πήγε καθόλου άσχημα αναλογικά με τις συνθήκες (360+ εκατομμύρια παγκοσμίως) και με την αλλαγή αυτή ενόψει, είναι σαφές ότι και ο Νόλαν περνά σε μια φάση «στοιχήματος», εάν αντέχει ακόμα μέσα στον υπερηρωικό πανζουρλισμό και τις πλατφόρμες να κρατήσει το σινεμά μεγάλου κοινού στο επίπεδο πρωτοτυπίας και δημιουργικότητας που έχει στο παρελθόν συστηματικά παραδώσει. Η στήριξή μας σε αυτό που συμβολίζει είναι δεδομένη.