Δεν είμαστε λίγοι που βρίσκουμε αξιαγάπητο το «Notting Hill». Είναι κάτι στην συνταγή του, είναι κάτι στο δέσιμο των πρωταγωνιστών του, είναι κάτι ακόμα μεγαλύτερο στους χαρακτήρες που υποδύονται, πρώτους και δεύτερους, ίσως περισσότερο δεύτερους, που έχει κάνει δικό του χώρο στη μνήμη της γενιάς που το πρωτοείδε.

Θα θέλαμε σίκουελ; Όχι ασφαλώς. Όχι ότι δεν μπορούσε ίσως να υπάρξει κάτι απολύτως εμπνευσμένο με το ζεύγος, που ίσως θα ήταν ωραίο να ανέτρεπε κιόλας εν μέρει τους νόμους της ρομαντικής κομεντί, αλλά καλύτερα όχι.

Αυτήν ΔΕΝ ήταν η σκέψη του Ρίτσαρντ Κέρτις, του συγγραφέα της ταινίας, που ήθελε να κάνει ένα μίνι σίκουελ ως μέρος της Red Nose Day (ένα φιλανθρωπικό πρόγραμμα, που ίδρυσε πριν κοντά 40 χρόνια, στο οποίο κωμικοί έκαναν ενός είδους telethon). Όμως στην Τζούλια Ρόμεπρτς δεν άρεσε καθόλου η κεντρική σεναριακή ιδέα που την ήθελε να χωρίζει τον Χιου Γκραντ. «Η Τζούλια το βρήκε μια πολύ κακή ιδέα», λέει ο Άγγλος.

Νέα βολή ωστόσο δέχεται το φιλμ από τον βιβλιοπώλη της καρδιάς μας (αν και πρέπει να πω αυτός είναι μάλλον ο Τζέιμς Ντρέιφους στην ταινία), τον Χιου Γκραντ, ο οποίος στο πλαίσιο της νέας του περσόνας ίσως βρίσκει τον χαρακτήρα του στην ταινία, «απαισιότατο» και τρισάθλιο. «[...] Γιατί ο χαρακτήρας δεν έχει καθόλου @ρχίδια; Στη σκηνή που είναι οι παπαράτσι έξω από το σπίτι μου αφήνω την Τζούλια να πάει και να ανοίξει την πόρτα. Δεν έχει υπάρξει φιλενάδα, ή τώρα η γυναίκα μου, που να μην ρωτήσει 'Γιατί στο καλό το κάνεις αυτό; Τι πρόβλημα έχεις;' Και δεν έχω απάντηση σε αυτό, είναι πώς γράφτηκε ο χαρακτήρας. Και νομίζω είναι ψιλοτρισάθλιος.»

Μα τι όμορφο πράγμα, τρισάθλια μιλώντας, να δηλώνεις προς τον σεναριογράφο της μακράν μεγαλύτερης επιτυχίας σου.

Σε άλλα νέα ο Κέρτις υπογράφει σεναριακά ένα φρέσκο animation, το «That Christmas», επιτείνοντας μια σχιζοφρενική επιθυμία να τον θεωρήσεις κάτι σαν ένα γλυκούλη θείο που απομυζά ότι κρίστμασι (sic) υπάρχει στον κόσμο αυτό, ενώ ταυτόχρονα μικρή αμφιβολία υπάρχει ότι ο άνθρωπος κρατά τα τελευταία σπαράγματα γλυκύτητας στο mainstream εδώ και χρόνια.

Η ταινία που είναι πλατφορμάτη (Netflix, 4 Δεκεμβρίου) περιέχει και ένα τραγούδι του Εντ Σίραν, το «Under the Tree», του οποίου το βίντεο σκηνοθέτησε ο ίδιος ο Κέρτις στο ντεμπούτο του στο φορμά. Και, όπως θα συμπεραίνατε, πιστεύει κραταιά στην rom-com. «Ω το είδος πεθαίνει, ω το είδος αναγεννιέται», λένε συνέχεια όλοι. «Εγώ λέω ότι ρομαντικά πράγματα έρχονται με διάφορες μεταμφιέσεις και μάλλον έτσι θα κάνουν πάντα.»

Καθότι Χριστούγεννα πλησιάζουν, μαζί σου Ρίτσαρντ.