Ο μουσικός, ερμηνευτής, στιχουργός και σεναριογράφος Νικ Κέιβ αποκάλυψε ότι έγραψε σενάριο για το σίκουελ του οσκαρικού «Μονομάχου» κι αν τελικά η ιδέα του είχε προχωρήσει σε υλοποίηση αν μη τι άλλο θα είχε συζητηθεί – ισχυρότερη απόδειξη το ίδιο το draft το οποίο μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο στη συνέχεια. Μιλώντας στον Μαρκ Μάρον (δείτε τη συνέντευξη εδώ) ο Κέιβ αναφέρει ότι ο ίδιος ο Ράσελ Κρόου τού ανέθεσε να γράψει ένα σίκουελ για την ιστορία του Μάξιμους, πολλά χρόνια πριν από ιστορίες όπως το «The Proposition» και του «Lawless» που προσθέτουν πλέον πλάι στο όνομά του και την ιδιότητα του σεναριογράφου. «Ράσελ, στο Μονομάχο δεν πεθαίνεις στο τέλος;» ρώτησε τον Κρόου ο Κέιβ για να πάρει την απάντηση «Αυτό θα το λύσεις εσύ…»

Αν ήδη σπεύσατε να ανατρέξετε παρακάτω στο σενάριο μπορεί να πέσατε επάνω σε μερικά στοιχεία που ίσως εξηγούν γιατί μια τέτοια ιδέα δεν είχε ιδιαίτερη απήχηση στους παραγωγούς. Στο μεταίχμιο της αλλαγής σκυτάλης από τους παλαιούς στους νέους θεούς κι από τη ρωμαϊκή θρησκεία στο χριστιανισμό, το «Christ Killer», όπως είναι ο τίτλος του σεναρίου έχει για πρωταγωνιστή τον αναγεννημένο Μάξιμους που επιστρέφει ως αθάνατος απεσταλμένος των θεών στη γη -αφού πρώτα περνάει από το καθαρτήριο- και η αποστολή του είναι να βρει τον νέο, ένα και μοναδικό θεό, το Χριστό, ο οποίος κερδίζει όλο και περισσότερους οπαδούς. Οι θεοί των Ρωμαίων κινδυνεύουν με εξαφάνιση κι ο Μονομάχος αναλαμβάνει «να βγάλει από τη μέση αυτόν εκεί τον τύπο που κερδίζει όλο και μεγαλύτερη δημοτικότητα». Και μαζί φυσικά κι όλους τους ακολούθους του.

Δεν ακούγεται ακριβώς σαν την ιδανική συνέχεια για μια ταινία που κέρδισε το Όσκαρ, αλλά ο Κέιβ δε σταματάει απλώς σε αυτό το αιματοκύλισμα. «… κεντρική φιγούρα ήταν ο γιος του Μάξιμους, τον οποίο πρέπει να σκοτώσει ως μέρος του παιχνιδιού που παίζουν οι θεοί. Στη συνέχεια γίνεται αιώνιος πολεμιστής και καταλήγει με μια εικοσάλεπτη σκηνή μάχης όπου παρουσιάζονται σκηνές από όλους τους πολέμους της Ιστορίας μέχρι το Βιετνάμ και τους σύγχρονους πολέμους της Αμερικής. Ο Μάξιμους στην τελευταία σκηνή, μετά από αλλεπάλληλες μετεμψυχώσεις βρίσκεται ανάμεσα στους αξιωματικούς του Πενταγώνου» περιγράφει ο Κέιβ το «απόλυτο αριστούργημά του», όπως ο ίδιος χαρακτηρίζει το σενάριο, για το οποίο δεν έχει γίνει σαφές αν τελικά απορρίφθηκε από τον Ράσελ Κρόου, τον Ρίντλεϊ Σκοτ, ή τους επικεφαλής της παραγωγής. Το βέβαιο είναι ότι ο Κέιβ κατάφερε να σκαρφιστεί μια ιστορία που αποδείχτηκε «too much» ακόμα και για το Χόλιγουντ.