Ο Στίβεν Σόντερμπεργκ αφήνει πίσω του το σινεμά κι έχει άπλετο χρόνο για άλλες δημιουργικές δραστηριότητες: σκηνοθεσίες στην τηλεόραση (όχι μόνο σειρών ή ταινιών, αλλά και σόου), ζωγραφική, συγγραφή βιβλίων, εισαγωγές και πωλήσεις πολυτελών ποτών από τη Βολιβία κι άλλες τέτοιες εναλλακτικές απασχολήσεις. Πάντως, αν και δε σκοπεύει να ασχοληθεί με μελλοντικές κινηματογραφικές παραγωγές, σχεδιάζει να επιστρέψει στο παρελθόν και συγκεκριμένα στο 1991 για ένα recut της επιτυχίας του, «Κάφκα» με τον Τζέρεμι Άιρονς στο ρόλο του θρυλικού συγγραφέα.
Μιλώντας στο περιοδικό Empire ο σκηνοθέτης του «Behind the Candelabra» αναφέρει ότι η ιδέα μιας επίσκεψης πίσω στον κόσμο του Κάφκα τριγύριζε στο μυαλό του εδώ και μια δεκαετία: «Έχω ένα φαξ 35 σελίδων από τον (σεναριογράφο) Λεμ Ντομπς επάνω σε αυτές μας τις σκέψεις, που πρέπει να εξετάσω με προσοχή. Προσπαθώ να αλλάξω όλο το DNA της ταινίας και η πρόθεση είναι να κυκλοφορήσει ένα dvd/blu ray με τις δυο εκδοχές, παλιά και νέα. Την καινούργια την αποκαλώ Midnight Edition γιατί είναι τέλεια για Παρασκευή ή Σάββατο βράδυ».
Το «Κάφκα» ήταν η επόμενη ταινία του Σόντερμπεργκ μετά από το βραβευμένο με το Χρυσό Φοίνικα των Καννών «Σεξ, Ψέματα και Βιντεοταινίες» (1989) που εκτόξευσε τη φήμη του Σόντερμπεργκ, αλλά τα ζητήματα του φιλμ εξακολουθούσαν καθώς φαίνεται να απασχολούν το σκηνοθέτη πολλά χρόνια μετά από την ολοκλήρωσή του.
Ο «Κάφκα» δεν ήταν μια τυπική κινηματογραφική βιογραφία. Αντί να κάνει μια απλή αφηγηματική ανασκόπηση των έργων και ημερών του συγγραφέα, ο Σόντερμπεργκ επέλεξε να τοποθετήσει τον δημιουργό μέσα στο ίδιο του το έργο. Στην Πράγα του 1919 ο Κάφκα, ένας υπάλληλος ασφαλιστικής εταιρείας που γράφει βιβλία, ερευνά την εξαφάνιση ενός συναδέλφου του. Τα ίχνη οδηγούν στον Πύργο, το οίκημα στο οποίο στεγάζεται η κεντρική εξουσία. Ο σκηνοθέτης βάζει τον ίδιο τον Κάφκα, κεντρικό του ήρωα, μέσα σε μια ιστορία καφκική κι αλληγορική, σε ένα περιβάλλον πνιγηρό που μοιάζει με προαναγγελθέν αδιέξοδο. Η ταινία είχε αποσπάσει αντιφατικές κριτικές και πολλοί έσπευσαν τότε να μιλήσουν για έναν υπερεκτιμημένο σκηνοθέτη.
Το νέο cut της ταινίας θα έχει σε κάποια μέρη γερμανική μεταγλώττιση, καινούργια μουσική και νέο μοντάζ από το υλικό των γυρισμάτων. «Σ’ αυτήν την ταινία κάτι με ενοχλούσε – εισέπραξε αυτήν την ανάμικτη αντίδραση μόλις κυκλοφόρησε- και προσπαθώ να επανεξετάσω τη σύλληψή της από την αρχή» λέει ο σκηνοθέτης που προειδοποιεί ότι οι νέες σκηνές που θα περιληφθούν στο recut θα είναι «αιματηρές».
«Η ταινία έχει πολλά από τα κλασικά λάθη ενός νέου δημιουργού – θέλω από αυτήν την επιστροφή μου εκεί να προκύψει κάτι λίγο πιο αφαιρετικό και πιο σκληροπυρηνικό arthouse σινεμά. Δε μιλάμε για μια “απαλή” διασκευή, αλλά για νέα διαλογή υλικού». Να φανταστούμε κάτι σαν ένα καλύτερο director’s cut που θα βγει μέσα από το υπάρχον director’s cut; Ο Σόντερμπεργκ το ελπίζει, γιατί όπως λέει «αυτό θα είναι πιο σύντομο».
Έχοντας ακούσει, διαβάσει και γράψει επανειλημμένως τα παράπονα του σκηνοθέτη απέναντι στη δικτατορία των παραγωγών και των στούντιο (ένας από τους λόγους που δεν περνούσε πια καλά κάνοντας σινεμά), ελπίζουμε να μην εννοούσε όταν έλεγε ότι δε θα κάνει νέες ταινίες ότι σκοπεύει να μας σερβίρει όλες του τις παλιές και νεότερες επιτυχίες σε revisited εκδοχές, που να τον αντιπροσωπεύουν περισσότερο.
