Εδώ που τα λέμε για πολλά-πολλά (πολλά) χρόνια ο Γκάρι Όλντμαν έδινε όλο του τον εαυτό (από over the top μέχρι καθαρή καρικατούρα) στους ρόλους Κακών που εντελώς φυσιολογικά έπεφταν βροχή. Ειδικά στα '90ς είναι πραγματικά κουραστικό το πόσους villain υποδύθηκε, προ τιμήν του πάντως, με την εξαίρεση μιας υστερικής υπερβολής, πάντοτε διαφορετικά ο ένας από τον άλλον. Δεν είναι τυχαίος βέβαια ηθοποιός ο άνθρωπος, αλλά του έδωσε και κατάλαβε.

Εξού και είναι τόσο εντυπωσιακή η μεταστροφή του, από τον «Batman Begins» κι έπειτα, ενώ μείναμε με το στόμα ανοιχτό βέβαια με το πώς ερμήνευσε τον Σμάιλι στο «Tinker Tailor Soldier Spy», έναν ρόλο εντελώς κόντρα σε οτιδήποτε είχε φτιάξει ερμηνευτικά ως τότε. Καθόλου τυχαία ήταν και η πρώτη του οσκαρική υποψηφιότητα.

«Τυποποιήθηκα για ένα διάστημα. Ήμουν το poster boy του κακού προς ενοικίαση. Θέλουμε villain να πάρουμε τον Γκάρι. Δεν ξέρω πώς έγινε, αλλά έγινε. Και είχε πλάκα για ένα διάστημα αλλά τελικά έπρεπε να σταματήσει. Πάλιωσε», λέει ο ηθοποιός.

Πέρυσι σε κάποια φάση δήλωσε επίσης ότι θα ήθελε να επιστρέψει στα «Harry Potter» - θυμίζουμε έπαιζε τον Σίριους Μπλακ στις ταινίες. «Αγαπώ τον Σίριους. Δεν ήταν αρκετά παρών στις ταινίες. Αλλά ποιος ξέρει, ίσως σε μερικά χρόνια μου ζητήσουν να παίξω τον Ντάμπλντορ, μπορώ να το κάνω.»

Αφού θυμίσουμε, ευχαριστημένα, ότι ο Όλντμαν φαίνεται να έχει λησμονήσει αυτά που έλεγε περί απόσυρσης, να πούμε ότι ο Ντάμπλντορ τουλάχιστον αργεί, μιας και στην τηλεοπτικη σειρά-πρίκουελ ο ρόλος πήγε στον Τζον Λίθγκοου.