Από άλλους θα διαβάσεις την απογοήτευση, από τους insiders έναν αναστεναγμό ικανοποίησης. Οι πρώτοι είναι ίσως εκείνοι που ακόμα περιμένουν απονομές του παρελθόντος, αντί του αποστειρωμένου σκευάσματος που βλέπουμε εδώ και χρόνια (και πριν την πολιτική ορθότητα, δεν φταίει αυτή για όλα). Οι δεύτεροι είναι εκείνοι που ελπίζουν να πάψει η κατρακύλα τηλεθέασης και ατυχών (ή...απόντων) συμβάντων, εκείνοι που βλέπουν τα Όσκαρ πιο πραγματιστικά, και ίσως πιο ωφέλιμα για το μέλλον. Πάντοτε ως παραγωγή, εννοείται.
Φέτος λοιπόν για τους δεύτερους τα πράγματα πήγαν καλά στο Dolby Theater - υπήρξε και αυξημένη τηλεθέαση. Και κύριος εκφραστής αυτού ήταν ο Τζίμι Κίμελ. Πάνω του κεντήθηκε η παρουσίαση και η παραγωγή του πράγματος και, όπως μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς, ένα τέτοιο μέγεθος, και δή από τους πλέον αρμόδιους του κόσμου όλου, είναι ένας οργανωτικός εφιάλτης.
Το βασικό ήταν βέβαια τα αστεία, επί της ουσίας το κείμενο του Κίμελ. Μέχρι πέντε λεπτά πριν αρχίσει η απονομή, ο μονόλογος της εισαγωγής δεν ήταν σεταρισμένος. Όλα εξαρτώνται, όλα τα punchlines των αστείων δηλαδή, από τους παρόντες ή ακόμα και με τον κατά ποιον τρόπο θα είναι παρόντες. Η Ριάνα ας πούμε θα είναι ή όχι στο κάθισμά της; Θα έχει μωρό στην αγκαλιά της ή όχι; Κάτι τέτοια μικρά (...) ρυθμίζουν ποιο κείμενο θα εκφωνήσει ο παρουσιαστής. (Αυτό για εκείνους που μπορεί να νόμιζαν ότι ο δυστυχής παρουσιαστής έχει μια δουλειά, να αποστηθίσει και να ερμηνεύσει ατάκες)
Ο Κίμελ λοιπόν πέφτει με το αλεξίπτωτο στην αρχή και στα ακουστικά του ακούει «Η Ριάνα δεν είναι στη θέση της!». Προσαρμόζουμε. Κι έτσι πάει όλο. Για παράδειγμα πολλά αστεία και πολύ κείμενο ήταν για τον Τομ Κρουζ, για το πώς έσωσε την αίθουσα και λοιπά παρόμοια, ο Τομ Kρουζ δεν ήρθε, πάνε τα αστεία. Κι αν ήταν θα έλεγαν τα «L. Ron Hubba Hubba» αστεία (για τον Ρον Χάμπαρντ Νο 1 της σαϊεντολογίας); Όχι. Γιατί δεν πήγε ο Κρουζ; Οι κακές γλώσσες λένε ότι άκουσε πώς στα κείμενα συνεργαζόταν ο Τζαντ Άπατοου (που είπε κάποιες χοντράδες στα DGA), αλλά αυτό δεν ισχύει. Οι σχέσεις Τομ-Κίμμελ πάντως είναι άψογες, πριν μια εβδομάδα έκαναν εκπομπή παρέα. Οι ιθύνοντες της παραγωγής λένε ότι ο Κίμελ ήθελε να τον αποθεώσει, και πάλι όμως πολύ κείμενο έμεινε τελικά απ' έξω.
Καλό επίσης φέτος που υπήρχαν blockbuster (ή απλά δημοφιλείς) ταινίες ώστε να κάνουν γκελ οι αναφορές (τουτέστιν να τις έχει...δει η αίθουσα). Υπήρχε επίσης μια «ομάδα ασφαλείας» για τον Κίμελ απαρτιζόμενη από τους Στίβεν Σπίλμπεργκ, Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, Πέδρο Πασκάλ, Μισέλ Γιο και Άντριου Γκάρφιλντ, πρόσωπα δηλαδή που θα είναι οn camera και θα ήταν «σκηνοθετημένα» να μπουστάρουν τον Κίμελ. Ήταν όλοι τους υποστηρικτικοί.
Η Ελίζαμπεθ Μπανκς έγραψε όλο το κομμάτι με την Κοκαρκούδα της, η Lady Gaga επισημοποίησε την παρουσία της την Παρασκευή, καθότι έχει και «Joker 2» και δεν έπαιζε να προλάβει πολλές πρόβες, υπήρξε συναπόφαση για περιορισμό των αστείων με την περσινή σφαλιάρα (παρότι λέει είχαν γραφτεί άπειρα, τελικά αποφασίστηκε ότι αυτή είναι ιστορία του Κρις Ροκ, μην παρέμβουμε στα δικαιώματά του), ενώ το σόου προβαρίστηκε τρεις φορές τζενεράλε, με κοστούμια κανονικά: Μία το Σάββατο το βράδυ, μία την Κυριακή το πρωί και μία αυτή που είδατε.
Και όπως είπαμε και πριν, θεωρήθηκε από τους ιθύνοντες ότι πήγε αρκετά καλά ώστε του χρόνου ο Τζίμι Κίμελ, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα είναι στη θέση του. Και του χρόνου λοιπόν, με καλύτερα βραβεία.
