Ανάσταση σε... μέρη; Το νέο «Πάθος του Χριστού» του Μελ Γκίμπσον θα διαιρεθεί σε (τουλάχιστον) δύο ταινίες

Με τον κάπως ιδιόρρυθμο τίτλο «The Passion of Christ: Resurrection - Part 1», η ιστορία του Πάθους μετατρέπεται σε κινηματογραφικό franchise, με τον Μελ Γκίμπσον να υπογράφει κατά τα φαινόμενα την ποικίλα εννοούμενη κινηματογραφική του διαθήκη.

Από τον Ηλία Δημόπουλο
Ανάσταση σε... μέρη; Το νέο «Πάθος του Χριστού» του Μελ Γκίμπσον θα διαιρεθεί σε (τουλάχιστον) δύο ταινίες

Να μην παρεξηγηθώ κινηματογραφικά. Ανήκω ευθαρσώς στους θαυμαστές της ταινίας του 2004, αν όχι για την τελειότητα του αποτελέσματος (αν και εκτιμώ ότι ο Γκίμπσον πέτυχε απόλυτα αυτό που σκόπευσε), για το θάρρος της παραγωγής, για την βάρβαρη ποίηση που κατάφερε και το σκηνοθετικό πάθος που περιείχε- οπωσδήποτε όχι απαλλαγμένα από κάποιες new age απλοϊκότητες και ιδεολογικές σημάνσεις δικαιολογημένα συζητήσιμες.

Με τη νέα παραγωγή ο Μελ Γκίμπσον γράφει την 11η Εντολή της καριέρας-ζωής του στην Πλάκα των Γραφών, ξεφεύγει στο υπερπέραν (ή την limbo) των δημιουργών που θεώρησαν ότι είναι κατά πολύ μεγαλύτεροι του χεριού που τους έθρεψε και δοκίμασαν μια κτηνωδών διαστάσεων επιχείρηση άμεσης επαφής με το πιθανό τους κοινό, πρακτικά αψηφώντας τους μηχανισμούς του θεάματος σήμερα. Παραγωγή, δημοσιογράφοι, social θα φτιάξουν ένα τσίρκο γύρω από την ιστορία αυτή, και ο «μόνος εναντίον όλων» Γκίμπσον θα γίνει κάτι σαν ένας filmmaker υπεράνθρωπος που στο τέλος της ιστορίας θα αυτοπυρποληθεί για χάρη ενός οράματος - ή μιας καθαρής τρέλας. Μόνος του είναι εκεί που είναι, χρόνια τώρα, άσχετα που έχουμε μείνει μερικοί αμετανόητοι που τον εκτιμούμε.

Το μόνο που μπορεί να σώσει αυτή την ιστορία, έξω ίσως από πιθανές κοσμοχαλασιές στα ταμεία, είναι ότι ο Γκίμπσον είναι καλός σκηνοθέτης. Τόσο που να μπορεί να υπολογίσει, να ελέγξει και στο τέλος και να πείσει (πολλούς, όχι όλους) ακόμα και εν μέσω αυτής της οργιωδώς κακής δημοσιότητας που είχε πριν κάποια χρόνια - και που αναπόφευκτα θα εκσκαφεί και εδώ. Αν λογαριάσει κανείς και την τρέχουσα κατάσταση στη Μέση Ανατολή, εντυπωσιακός απόηχος αναμένεται να περιβάλλει (και) αυτή την Ανάσταση.

Η ταινία ετοιμάζεται ήδη εδώ και πολλά χρόνια (από το 2016), θα διαδραματίζεται ευλόγως μετά την Σταύρωση της προηγούμενης ταινίας, την συνυπογράφει σεναριακά ο Ράνταλ Γουάλας και δεν μένει παρά να τελειώσει ο Μελ τις υποχρεώσεις του σε μια ταινία που κάνει τώρα με τον Μαρκ Γουόλμπεργκ (ενημερώνει ο Ιησούς-Τζιμ Καβίζελ) για να αφοσιωθεί πλήρως εδώ. Θεωρητικά πάντα η παραγωγή ξεκινά τον Ιανουάριο με αναφερόμενη χρονιά εξόδου το 2025. Ας μην είμαστε τόσο βέβαιοι.