Ας γυρίσουμε 18 χρόνια πίσω. Ο Κουέντιν Ταραντίνο, μετά από ένα σερί που έχει τσιμεντώσει για πάντα την φήμη του στην καρδιά των δικών του - και στην κινηματογραφική συνείδηση έκτοτε - αποφασίζει να κάνει ένα grindhouse, παρέα με το φιλαράκι τον Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ. Τι είναι grindhouse; Είναι ο χώρος που στεγάζει χαμηλού προϋπολογισμού ταινίες, συνήθως exploitation χαρακτήρα, από εκείνες (αστυνομικά, θρίλερ, horror, γουέστερν) που έσφυζαν από ζωή στην δεκαετία του '70 - και βέβαια άνδρωσαν το γούστο του Ταραντίνο. Μεταφορικά λοιπόν τούτο ήταν ένας φόρος τιμής.

Η δική του ταινία σε αυτό το double bill ήταν το «Death Proof», με τον Κερτ (φέκιν) Ράσελ και αυτό για κάθε νοήμονα θεατή αρκεί. Φανατισμός. Υπάρχουν κάποιοι που αγαπούν το έργο, κάποιοι που το τιμούν παραπάνω από την (ελάχιστη) αναγνώριση που βρήκε. Σύμφωνα με το World of Reel, από όπου και η είδηση, ανάμεσά τους είναι ονόματα όπως οι Απιτσατπόνγκ Βιρασετακούν, Αρνό Ντεπλεσάν, Κιγιόσι Κουρασάβα, Μπερτράν Μπονελό, Κλερ Ντενί και Κλοντ Λανζμάν, όλοι οι «καμμία σχέση» δηλαδή. Δεν έχει βάλει και υπερσυνδέσεις για να τους ακούσουμε/δούμε να το λένε, οπότε μπορεί να είναι και μούφα του φίλου μας στο World of Reel.

Η ταινία δεν έκοψε εισιτήρια και ο Κουέντιν κλονίστηκε, όπως μαρτυρά και σε πρόσφατη συνέντευξή του. «Δουλεύεις σκληρά για μια ταινία και μετά έρχεται το πρώτο τριήμερο. Και ο κόσμος δεν ήρθε να το δει. (σ.σ. βέβαια 25 εκατομμύρια εισπράξεων, τότε, δεν έχουν κάνει σχεδόν όλες οι exploitation μαζί, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Νομίζαμε ότι ο κόσμος θα μας ακολουθούσε παντού και δεν μας ακολούθησε σε αυτό. Λέγαμε ότι το κοινό της θα ήταν το κορίτσι μου τότε - και το κορίτσι μου με χώρισε», δηλώνει ο QT.

Για να πάνε τα φαρμάκια κάτω αποτάθηκε στους Τόνι Σκοτ και Στίβεν Σπίλμπεργκ, τους μέντορές του εν μέρει τουλάχιστον, που του είπαν: «Έκανες το έργο που ήθελες; Ναι. Είσαι ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα; Ναι. Ε, είναι πολλοί που δεν μπορούν να το πουν αυτό», του απάντησαν υπενθυμίζοντάς του πόσο τυχερός είναι που δουλεύει, όπως επιθυμεί. «Κάποτε το κοινό έρχεται, κάποτε όχι», αποφάνθηκαν σοφά.

Με τον Σπίλμπεργκ να συμπληρώνει: «Κουέντιν είσαι τυχερός. Στην επόμενη επιτυχία θα απολαύσεις περισσότερο από όλες τις άλλες μαζί, διότι τώρα γεύθηκες την αποτυχία, τότε όλα θα φανούν εύκολα.» Γειωμένος, ήρεμος, ακριβής ο Στίβεν. 

Εσάς πώς σας φαίνεται 18 χρόνια μετά το «Death Proof»;