Αποστολή στο Βερολίνο: Ορέστης Ανδρεαδάκης, Φαίδρα Βόκαλη

Το νόθο φτωχόπαιδο, που από περιθωριοποιημένος μιγάς σε μία μαύρη κοινωνία έγινε μουσικό είδωλο και pop icon της θρησκείας των ρασταφάρι, ζωντανεύει στο βιογραφικό ντοκιμαντέρ του βραβευμένου με Όσκαρ Κέβιν ΜακΝτόναλντ (“One Day in September”, “Life in a Day”).

To “Μάρλει”, που ήταν στα σκαριά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ολοκληρώθηκε μετά κόπων και βασάνων παρά την αμέριστη υποστήριξη της οικογένειας Μάρλεϊ (ο γιος του Μπομπ, Ζίγκι, είναι μάλιστα ένας από τους παραγωγούς), καθώς το υλικό από τα πρώτα χρόνια κυρίως της δραστηριότητας του μουσικού ήταν φοβερά δυσεύρετο. “Είναι ο μόνος θρύλος της μουσικής για τον οποίο διαθέτουμε την πρώτη καταγεγραμμένη του εμφάνιση έντεκα ολόκληρα χρόνια αφού είχε ήδη ξεκινήσει την καριέρα του”, δηλώνει ο σκηνοθέτης, ο οποίος ταξίδεψε στην Τζαμάικα και μίλησε με τα εναπομείναντα μέλη των Wailers αλλά και όσους ήταν δίπλα στον Μάρλεϊ.

Σπάνιες φωτογραφίες από τα πρώτα του μουσικά βήματα, τότε που οι τζίβες δεν ήταν ακόμη το σήμα-κατατεθέν του, συνεντεύξεις με τους φευγάτους ρασταφάρι συγγενείς αλλά και βίντεο που δεν έφτασαν ποτέ στο YouTube απαρτίζουν το δυομισάωρο ντοκιμαντέρ που καλύπτει τον βίο και την πολιτεία του χαμογελαστού Μπομπ. Παντρεμένος από πολύ νεαρή ηλικία αλλά ορκισμένος εχθρός της μονογαμίας, ο ντροπαλός, όπως τον παρουσιάζουν οι αφηγήσεις, Μάρλεϊ, δεν έλεγε όχι στις θηλυκές φαν του, αφήνοντας πίσω του έντεκα (αναγνωρισμένα) τέκνα και πιπεράτες ιστορίες για τις κατακτήσεις του. “Oι γυναίκες τρελαίνονταν δίπλα στον Μπομπ γιατί εκείνος δεν έκανε ποτέ το πρώτο βήμα”, αναφέρει μία από τις σταθερές του ερωμένες, “και εγώ για πολύ καιρό δεν ήξερα καν ότι ήταν παντρεμένος. Δε μου το είχε πει ποτέ!”.

Οι πνευματικές ανησυχίες του Μάρλεϊ μπαίνουν στο επίκεντρο του ντοκιμαντέρ, καταγράφοντας το μουσικό του ταξίδι ως προσπάθεια διάδοσης του λόγου του δικού του Θεού, που ήθελε όλους τους ανθρώπους ευτυχισμένους και απαλλαγμένους από την εμμονή του πλούτου και των υλικών αγαθών. Η απενοχοποιημένη χρήση της μαριχουάνα ως βοήθημα στις μυστικιστικές του αναζητήσεις, αλλά και τα ιδιαίτερα “κηρύγματά” του τον ανέδειξαν σε ίνδαλμα εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι προσπάθησαν να υιοθετήσουν την ανεμελιά και την πνευματικότητά του ως τρόπο ζωής.

Το “Μάρλεϊ”, που είναι γεμάτο μουσική, εντοπίζει τις ρίζες της ρέγγε, όπως την προσδιόρισε ο εσωστρεφής και μελαγχολικός μουσικός. “Όλοι νομίζουν ότι ήταν συνέχεια χαρούμενος και χαμογελούσε, αλλά στην πραγματικότητα ήταν πολύ κλειστός και συχνά ήταν σκληρός μαζί μας, θέλοντας να μας προετοιμάσει για την ενήλικη ζωή”, αναφέρει η κόρη του Μάρλεϊ, Σεντίλα. Και φυσικά η ξένοιαστη φιγούρα που έγινε διάσημη σε όλο τον κόσμο με ένα χαμόγελο στα χείλη παρουσιάζει τις δικές της ρωγμές.

Ποιος ήταν τελικά ο Μπομπ Μάρλεϊ; “Θέλω μονάχα να είμαι ευτυχισμένος και να γίνω ένα με τον λόγο του Χαιλέ Σελασιέ”, έλεγε σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις του. Αν όχι το δεύτερο σκέλος, το πρώτο σίγουρα είναι ό,τι πρέπει για στόχος ζωής. Peace man!

Φ.Β.