Για όποιον μεγάλωνε στην δεκαετία του '80 ο Ρίτσαρντ Τσέιμπερλεν ΗΤΑΝ ο Σογκούν, στο original «Shogun», μια κλασική πια μίνι σειρά 5 επεισοδίων βασισμένη στο κείμενο του Τζέιμς Κλαβέλ. Και λίγο μετά, το 1983, θα ήταν ο ιερέας Ραλφ ντε Μπρίκασαρ, στα τέσσερα επεισόδια του «Τα Πουλιά Πεθαίνουν Τραγουδώντας», όπου ως ζευγάρι με την Ρέιτσελ Γουόρντ, είχε κυριεύσει τα μίντια της εποχής όντας κάτι σαν τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ της τηλεόρασης.
Αν γύριζε κανείς το ρολόι και άλλα 20κάτι χρόνια πίσω, θα έβλεπε τον Τσέιμπερλεν στην αμερικανική τιβί των αρχών του '60, ως «Dr. Kildare», από τότε τα ιατρικά σόου καλά κρατούσαν, μια σειρά 5 σεζόν και 191 επεισοδίων όπου ο ηθοποιός στον επώνυμο ρόλο σάρωνε τις μετρήσεις και τα merchandise της εποχής. Ο Τσέιμπερλεν, με την θαυμάσια φωνή του τραγουδύσε και το άσμα των τίτλων, υπό τον Τζέρι Γκόλντσμιθ αυτό, μπαίνοντας και στο τοπ-10 του Billboard.
Δεν λείπουν και άλλες παρουσίες του εκλιπόντος από την τηλεόραση, αφού από τις αρχές του '60, με μια ξέφρενη γοητεία να εκπέμπεται, ήταν παρών σε πλήθος σειρών και μόνο όταν αραίωσε τις εμφανίσεις (προκειμένουν να κάνει αρκετό αξιοσημείωτο θέατρο, λένε οι αναφορές) έφυγε προσωρινά από την μεγάλη δημοσιότητα. Την οποία ξαναβρήκε εν μέρει στην δεκαετία του '70 με τον τηλεοπτικό «Κόμη Μόντε Κρίστο» και το «The Man in the Iron Mask» (σκηνοθεσίας Μάικ Νιούελ!).
Στο σημείο αυτό όμως είχε προηγηθεί και κάποιο σινεμά. Από αυτό σημειώνουμε τους «Τρεις Σωματοφύλακες» (1973, οι οποίοι έγιναν 4 το 1974, αμφότεροι από τον Ρίτσαρντ Λέστερ και ήταν όλοι τους πολύ μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες), το...villain πέρασμα σε ρόλο αντιπαθή στον «Πύργο της Κολάσεως» (1974), ενώ οι ντετέκτιβ του σινεμά θα θυμηθούν το «Music Lovers» (1971) του Ράσελ, ένα από τα 5 μουσικά biopic του σκηνοθέτη, με τον Τσέιμπερλεν Τσαικόφσκι, δίπλα στην Γκλέντα Τζάκσον.
Η μέγιστη ταινία βέβαια, μια από τις κορυφαίες της δεκαετίας και ίσως ο αξεπέραστος ορισμός του άτυπου είδους της μεταφυσικής αλληγορίας, είναι το «Τελευταίο Κύμα» (1977) του Πίτερ Γουίαρ, με τον ηθοποιό σε έναν ρόλο που ίσως κανείς δεν θα τον περίμενε τότε (και ελάχιστοι τον είδαν). Ένα μνημείο του κινηματογράφου και ένα πειστήριο ακόμα του πού μπορούν να φτάσουν κάποια teen idols όχι μεγαλώνοντας αλλά όντας υπό μια μαεστρική καθοδήγηση.
Την επόμενη χρονιά είναι και σε μια ξεχασμένη «καταστροφή», το «The Swarm», μια ταινία που η κριτική κατακρεούργησε, στοιχειωδώς άδικα πρέπει να πει κανείς, μιας και σήμερα η ταινία αντέχει περίφημα ως άτυπο party film σε υποθετικά σουαρέ έξοχων λοξών του σινεμά.
Από τα '90ς και μετά δεν χάθηκε ακριβώς, αντιθέτως υπήρξε και σίκουελ στα «Πουλιά [που] Πεθαίνουν Τραγουδώντας», είχε μετρημένες παρουσίες ακόμα και στα '00ς, πέρασε και από το τέλος του «Twin Peaks» το 2017. Όμως είχε από νωρίς προτιμήσει μια ήσυχη ζωή, ήδη από τα μέσα του '80 αποτραβηγμένος στην Χαβάι με τον σύντροφό του, όπου με κάποια διακοπή και πρόσκαιρο χωρισμό έζησαν μέχρι το τέλος του, προχθές, 29 Μαρτίου, δύο μέρες πριν τα 91 του.
Σε αποχαιρετούμε με σεβασμό και συγκίνηση Ρίτσαρντ Τσέιμπερλεν, μαζί σου παίρνεις τον αέρα των χρόνων που μεσουράνησες. Την δόξα σου την έφερες με απέραντη ευγένεια και star πληρότητα ξεχασμένη πλέον. Πολύτιμος ήσουν, πολύτιμος φεύγεις.
