Καθώς είμαστε πλημυρισμένοι στα χαρούμενα νέα και τις ευοίωνες προβλέψεις τριγύρω, έρχεται και η επιβεβαίωση δια στόματος Ρόμπερτ Πάτινσον ότι ο νέος Batman θα είναι «μια σκοτεινή, μελαγχολική ταινία, σαν βγαλμένη από το 'True Detective'». Λες και στον 'Joker' ας πούμε του Φίλιπς, κρατάγαμε τις κοιλιές μας απ' τα γέλια.
Ας προσδεθούμε λοιπόν, το goth κάποτε ήταν μόδα τώρα εμμέσως είναι τρόπος ζωής και γραμμή πλεύσης ακόμα και του σινεμά μεγάλου κοινού. Άραγε όμως, έπρεπε να περιμένει κανείς κάτι διαφορετικό; Πάντα καθρέφτης μας δεν είναι η τέχνη - και δη η μαζικότερη όλων;
Σ' ένα άρθρο στο GQ, ο Ρόμπερτ Πάτινσον, αφού είδε ένα πρώτο cut της ταινίας που πρωταγωνιστεί, προειδοποιεί για το τι ταινία θα είναι αυτός ο Batman: «Είναι όπως είχε πει αρχικά ο Ριβς, ένα '70ς νουάρ, μια ντετεκτιβίστικη ιστορία σαν την «Συνομιλία» (σ.σ. !!). Τότε νόμιζα ότι εννοούσε το πνεύμα της, την όψη της, αλλά αυτός ο Μπάτμαν είναι όντως μια αστυνομική ιστορία».
Διαφορετικό λοιπόν από κάθε προηγούμενο της σειράς που εκκίνησε πριν από 3 και κάτι δεκαετίες με την αθώα περιστερά πλέον πρώτη ταινία του Τιμ Μπέρτον (1989). «Αλλόκοτος και ως Μπρους Γουέιν, αλλόκοτος και ως Μπάτμαν, με μια δόση παραπάνω στον μηδενισμό». Είπαμε καθρέφτης του καιρού μας, αλλά και πιασάρικη μόδα κυνισμού. Άλλη κουβέντα.
«Οι κάτοικοι της Γκόθαμ θεωρούν ότι και αυτός, [ο Μπάτμαν δηλαδή], είναι ένα ακόμα σύμπτωμα του πόσο σκατά είναι όλα. Υπάρχει μια σκηνή που τους πλακώνει όλους σε έναν σταθμό του τρένου κι ο τύπος που σώζεται λέει ένα 'α είναι χειρότερα! Είτε σε δέρνουν χούλιγκανς ή ένα τέρας έρχεται και τους γ@μ#ει όλους!' Ο τύπος δεν έχει ιδέα ότι ο Μπάτμαν έρχεται να τον σώσει».
Ο Μπρους επίσης είναι μακράν πιο πληγωμένος απ' όσο σε άλλα επεισόδια της πολυλογίας του Μπάτμαν: «Όλες οι ταινίες ενοχοποιούν τον θάνατο των γονιών του για το ότι έγινε Μπάτμαν, εδώ όμως είναι αλλιώς. Έχει δημιουργήσει μια πολυσύνθετη κατασκευή εδώ και χρόνια η οποία κλιμακώνεται στην περσόνα του Μπάτμαν. Αλλά δεν είναι κάτι το υγιές αυτό που συμβαίνει, είναι κάτι σαν ναρκομανία».
Ότι δεν ακούγεται ενδιαφέρουσα η ακόμα σκοτεινότερη τροπή της εκδοχής Ριβς/Πάτινσον δεν μπορούμε να το ισχυριστούμε. Ελπίζουμε να υπάρχει και κανένα παράθυρο ανθρωπιστικής ελπίδας, οι ταινίες του Νόλαν φρόντιζαν γι' αυτό παρά τις ενστάσεις που μπορεί να έχει κανείς και για εκείνες. Σε κάτι περισσότερο από τρεις εβδομάδες, στις 4 Μαρτίου, θα ξέρουμε.
