Δεν υπάρχει πιο εύκολο από το να αναφλεγείς διαβάζοντας κάποιες θέσεις του Νο.1 του Netflix, ούτε ίσως από το να επιδοθείς, μάλλον άκαπνα, σε μια στρατευμένη έκθεση ιδεών για το «σφάλμα» κάποιων απόψεών του.

Το ερώτημα του τίτλου είναι, άλλωστε, ρητορικό. Δεν μπορεί να είναι στόκος ο Τεντ Σαράντος, τουλάχιστον όχι ως επιχειρηματίας/επαγγελματίας. (Είναι φυσικά πανύβλαξ αν τον σκεφτείς σαν συνδαιτυμόνα σε μια συζήτηση περί πνευματικών/καλλιτεχνικών αναζητήσεων, στόχων που  -θεωρητικά έστω- η δουλειά του ως επιχειρηματία της ψυχαγωγίας εμπεριέχει.) Αντίθετα είναι μια μακιαβελική φυσιογνωμία που εκτελεί με προσεκτικό λαϊκισμό το έργο του.

- «H Barbie και το Oppenheimer θα είχαν βρει το ίδιο κοινό στην πλατφόρμα όπως και στις αίθουσες. Και οι δύο ταινίες θα ήταν τέλειες για το Netflix.»

- «Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος λόγος να πιστεύουμε ότι κάποιες ταινίες λειτουργούν ή δεν λειτουργούν στην πλατφόρμα. Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύει κανείς ότι μια ταινία εξαρτάται από το μέγεθος της οθόνης. Ο γιος μου είναι μοντέρ. Είναι 28 χρονών και είδε τον Λόρενς της Αραβίας στο κινητό του.»

Είναι σαφές ότι ο άνθρωπος ξέρει τι κάνει. Αυτό που μπορεί να βγάλει καπνούς απ' τα αυτιά ενός κοινού - και η δήλωση γίνεται ακριβώς στοχεύοντας στην πρόκληση αυτού του κοινού που ο Σαράντος θέλει να εξοντώσει - δεν είναι παρά η επισημοποίηση από ένα «μεγάλο στόμα» αυτού που ήδη συμβαίνει, εδώ και πολλά χρόνια, εκεί έξω. Ο Σαράντος περιθωριοποιεί «εξοργίζοντας» ένα κοινό που ποτε δεν θα τον ταΐσει, επικυρώνοντας ένα άλλο, ίσως πολύ μεγαλύτερο κοινό, που ακούει συμπιεσμένη «μουσική αρχείων» στο κινητό του, και βλέπει ταινίες επίσης στο κινητό και στο τάμπλετ. Υποβαθμίζει ένα ζήτημα πολύ ευρύτερης αισθητικής σε υπόθεση αριθμών και ιντσών οθόνης.

Σταμάταμε εδώ - η έκθεση ιδεών μπορεί να περιμένει. Άλλωστε καλύτερα να δεις τον Λόρενς στα 20 εκατοστά, παρά να μην τον δεις ποτέ στα 30 μέτρα.

Ούτως ή άλλως για την ώρα (και μόνο) η πραγματικότητα του απαντά. Το Barbenheimer, ως πολιτισμικό φαινόμενο (όχι ως ταινίες καθαυτές, άλλη συζήτηση) συνέβη στις αίθουσες και, οικονομικά μιλώντας, απέφερε περί τα 2.5 δις δολάρια, άμεσα κι ωραία. Το Netflix έβγαλε το Leave the World Behind.

To έγκλημα δεν πληρώνει πάντα.