Το «Pig» ήταν μια από τις έξοχες εκπλήξεις του 2021. Δεν είναι αριστούργημα, όπως ίσως επιθυμούν κάποιοι να το χρίσουν, είναι όμως μια ταινία που περισσότερο αιμοδοτεί παρά αιμοδοτείται από το indie, μια ταινία που εφευρίσκει τον κόσμο της (ήδη σπάνιο πια αυτό στην ουσιώδη μορφή του) και εσωκλείει μια φευγάτη αυτοτέλεια, ένα μυστήριο αδιαπέραστο, μια γοητεία που δεν φθίνει με τον καιρό.

Όλα αυτά τα οφείλει προφανώς στον πρωταγωνιστή της, Νίκολας Κέιτζ, που το κουβαλά τόσο ρωμαλέα, τα χρωστά όμως βασικά στον δημιουργό της, σεναριογράφο και σκηνοθέτη της, Μάικλ Σαρνόσκι. Και φαίνεται αυτό παραήταν ορατό στους Τζον Κραζίνσκι και Μάικλ Μπέι (εκ των παραγωγών του «Ένα Ήσυχο Μέρος») που τον ζήτησαν άμεσα για διάδοχο του Τζεφ Νίκολς, ο οποίος επρόκειτο να είναι ο σκηνοθέτης του τρίτου μέρους της μεγάλης επιτυχίας. (Θυμίζουμε ότι το περσινό σίκουελ, εν μέσω πανδημίας κόντεψε τα 300 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, έστω και με τον αυξημένο, σε σχέση με το πρώτο, προϋπολογισμό του).

Η τρίτη ταινία του ανέλπιστου, πρωτότυπου franchise - που σιγά-σιγά βέβαια παύει να είναι και το ένα και το άλλο - θα είναι περισσότερο spinoff, πράγμα που αναπόφευκτα θα συνέβαινε στην εποχή της «συμπαντοποίησης» απάντων κινηματογραφικών και τηλεοπτικών. Το καλό είναι, βέβαια, ότι και ο Κραζίνσκι το προσέχει το παιδί του (ήταν και ο σκηνοθέτης των πρώτων δύο) και ο Σαρνόσκι μοιάζει με τον κατάλληλο άνθρωπο να δημιουργήσει τις εγκόσμιες/απόκοσμες ατμόσφαιρες που χρειάζεται το περιβάλλον της σειράς.

Το ακόμα πιο καλό είναι ότι θα δοθεί μια δεύτερη ζωή στο «Pig» (τον καημό μας εμείς), που κάπως έτσι θα ανακαλύπτεται στο επόμενο διάστημα όλο και περισσότερο και θα εγκαθίσταται στην συνείδηση των σινεφίλ, διαδικασία που πάσχει σήμερα πια λόγω των ρυθμών και του τρόπου της «κατανάλωσης» των ταινιών. Κι αν δει το φως η Ακαδημία και χωρέσει και πέμπτο στην Ανδρική πεντάδα Ερμηνείας τον Κέιτζ, ποιος μας πιάνει.