Οι «Σκηνές από ένα Γάμο», ένα ξανακοίταγμα στην κλασική πια προσθήκη του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν στην αριστουργηματική φιλμογραφία του έφερνε ένα ζευγάρι -την Λιβ Ούλμαν και τον Έρλαντ Γιόζεφσον- προ των ευθυνών που (θα έπρεπε να) έρχεται ένα παντρεμένο ζευγάρι.

Από το 1973 όταν και προβλήθηκε στην σουηδική τηλεόραση, μέχρι και σήμερα, τα πράγματα μοιάζει να έχουν αλλάξει αρκετά, τουλάχιστον ως προς την εξωστρέφεια και την απενοχοποιημένη αναζήτηση βοήθειας όταν ένα παντρεμένο ζευγάρι φτάνει σε τέλμα. Μέσα σε πέντε κεφάλαια -και όχι έξι όπως η πρωτότυπη του Μπέργκμαν-, η Τζέσικα Τσαστέιν και ο Όσκαρ Άιζακ ερωτεύονται, απομακρύνονται, τσακώνονται, παλεύουν με το μέσα και το έξω τους, κάνουν σεξ.

Αυτό το τελευταίο μοιάζει να τους προβλημάτισε αρκετά. Και περισσότερο την Τσαστέιν, που παραδέχεται πως «ένοιωσε τρελή ντροπή» με τον Άιζακ στο κρεβάτι, με τον οποίο τελευταία φορά είχαν βρεθεί μπροστά από την κάμερα για τα γυρίσματα του «A Most Violent Year».

«Οι ερωτικές σκηνές με κάνουν να αισθάνομαι αμήχανα. Είμαι όμως πολύ καλά όταν μιλάω για αυτές. Για παράδειγμα σε μια σκηνή, ήρθε η βοηθός μας μετά τη πρώτη λήψη και μας είπε πως αυτό που κάναμε δεν έμοιαζε με σεξ. […] Προσπάθησα να πω κάτι για τυχόν ρομαντική στιγμή του ζευγαριού, αλλά ήταν ξεκάθαρη πως ήθελε κινήσεις «πάνω-κάτω». Ξέρω πως αυτό είναι σέξι, αλλά στ’ αλήθεια δεν είναι. Ο Όσκαρ είναι τόσο καλός μου φίλος. Και επειδή ήμουν νευρική, έπαιζε μουσική, ήπιε λίγο παραπάνω, μου τραγουδούσε στο ενδιάμεσο και μου είπε «Κάνε σαν να μην είναι κανένας άλλος εδώ». Το πιο υπέροχο πράγμα σε αυτές τις ερωτικές σκηνές είναι η αγάπη στα μάτια όταν κοιτάζουμε ο ένας τον άλλον. Και αυτό μας βοήθησε».

Οι δυο τους εμφανίστηκαν ιδιαίτερα διαχυτικοί -φιλικά πάντα- στο πρόσφατο φεστιβάλ της Βενετίας, όπου και προβλήθηκαν τα πρώτα επεισόδια της σειράς, που έκανε προχθές πρεμιέρα στο ΗΒΟ, με τις πρώτες κριτικές να είναι (εντελώς) με το μέρος τους.