Ο Ρίντλεϊ Σκοτ ανακοινώνει την μεγαλύτερη σκηνή δράσης που έκανε ποτέ στην έναρξη του νέου «Μονομάχου»

Και πραγματοποιεί έτσι ένα προβληματικό μάρκετινγκ της ταινίας του, αφού μετά την σκηνή αυτή, μιλώντας για σκηνές δράσης πάντα, δεν έχεις να περιμένεις κάτι μεγαλύτερο.

Από τον Ηλία Δημόπουλο
Ο Ρίντλεϊ Σκοτ ανακοινώνει την μεγαλύτερη σκηνή δράσης που έκανε ποτέ στην έναρξη του νέου «Μονομάχου»

Ο Ρίντλεϊ Σκοτ τα δίνει όλα, λέει, από πλευράς σκηνών δράσης, στην...αρχή του νέου «Μονομάχου». Λες μας τρολάρει, αλλά φαίνεται να το εννοεί υπερήφανα. Όχι ότι μιλάμε και για τον σκηνοθέτη που κόπτεται για την δομή, όσο για τις σκηνές του, αλλά εδώ εκτιμώ έπρεπε λίγο να το σκεφτούμε παραπάνω, έστω διαφημιστικά.

Όχι ότι το να ξεκινάς με μεγάλη σκηνή δράσης είναι αναγκαστικά λάθος. «Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν» τι θα έλεγε τότε. Αλλά εκείνη δεν ήταν μια απλά ταινία δράσης, αλλά ένα δράμα. Αν ο Σκοτ έχει φτιάξει κάτι ανάλογο θα το μάθουμε. Για την ώρα πάντως ισχυρίζεται ότι η αρχική σκηνή του «Μονομάχου», είναι μεγαλύτερη «μάλλον, από οτιδήποτε στο 'Napoleon'». Πάει, την χαντάκωσε και την μόλις προηγούμενη ταινία του. Όχι ότι δεν της αξίζει, βέβαια.

Ποια θα είναι η σκηνή θα μάθετε, αυτό που ξέρουμε είναι ότι ο Λούσιους (Μέσκαλ) θα αναμετρηθεί κάποια στιγμή στο Κολοσσαίο με έναν αγριεμένο ρινόκερο. Το γύρισμα της σκηνής απαίτησε σοβαρή τεχνολογία. «Το computerisation και το AI πρέπει να τα αγκαλιάσεις», λέει ο δάσκαλος και φίλος Σκοτ. «Χρειάζομαι το κομπιούτερ να διαβάσει κάθε μόριο και κάθε ρυτίδα ρινόκερου και μετά να το κόψω πάνω σε ένα χοντρό κομμάτι πλαστικού, εντελώς σαν σώμα ρινόκερου, το οποίο εν συνεχεία ράβεται πάνω σε ένα σκελετικό σχήμα. [...] Κι αυτό το έχω να πηγαίνει με 40 μίλια την ώρα, να περιστρέφεται στον άξονά του, να κουνάει το κεφάλι το κεφάλι του και να γρυλίζει. Ένα ρινόκερος δύο τόνων με έναν τύπο στη ράχη του. Θέλω να πω έχει πολλή πλάκα.»

Τσιμπιέσαι να πιστέψεις πόσο καλά θα περάσεις και σ' αυτήν την ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ.

Ωστόσο, ελάχιστα πιο σοβαρά, μακάρι να του βγει, να μην χαραμίσει μια προσδοκία που γεννά η άξια πρώτη ταινία, να μην ρυτιδώσει κι άλλο τη φήμη του με την βιομηχανική μετριότητα των τελευταίων πολλών χρόνων. Το τρέιλερ, είναι αλήθεια, κάτι υπόσχεται.

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα: Ο Τζίμι Κίμελ αρνήθηκε την 5η του παρουσίαση Όσκαρ στην τελετή του 2025Εγκρίσεις ενίσχυσης κινηματογραφικών σχεδίων από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου