Είμαστε στη φάση που ο Σον Πεν απασχολεί τα περισσότερα έντυπα περισσότερο με τις δηλώσεις του, παρά με το έργο του. Στο μεταξύ ήταν εξαιρετικός ως avatar του Γουίλιαμ Χόλντεν στο «Πίτσα Γλυκόριζα» του Πολ Τόμας Άντερσον, σκηνοθέτησε και το «Flag Day», όπου συνεργάζεται με την κόρη του, μα ελάχιστοι ασχολήθηκαν. Οι κριτικές είναι κάπως αποθαρρυντικές, κρατάμε μια επιφύλαξη, όμως, γιατί περνούμε τη φάση που για το διαδίκτυο είναι ωραίο να κράζεις τον Σον Πεν, όπως «μισούμε» πχ. την Αν Χάθαγουεϊ για ανύπαρκτους λόγους, απλά επειδή είναι το trend, ή απεχθανόμαστε τον Κρις Πρατ απλά επειδή βγήκε ο «χειρότερος Κρις» σε μια σοσιομιντιακή ψηφοφορία. Ό,τι κι αν σημαίνει ο «χειρότερος Κρις». Στην περίπτωση του Σον Πεν - δεν βοηθούν οι δηλώσεις του κάποιες φορές, δεν το δεχόμαστε, αλλά ας πούμε ότι κάπως το κατανοούμε.
Το ντοκιμαντέρ του με τίτλο «Superpower» για την εμπόλεμη ζώνη της Ουκρανίας κάθε άλλο παρά δεκτό με ενθουσιασμό έγινε στο περασμένο φεστιβάλ Βερολίνου. Με αφορμή την πρεμιέρα του στις ΗΠΑ στις 18 Σεπτεμβρίου ο Σον Πεν έδωσε μια μεγάλη συνέντευξη στο Variety, ξεκινώντας από τα περσινά Όσκαρ και επισημαίνοντας το πόσο εκνευρίστηκε για την επιλογή των διοργανωτών να μην επιτρέψουν στον Ζελένσκι να εμφανιστεί στην απονομή, ενώ τα έβαλε και με τον Γουίλ Σμιθ.
«Θα βαρύνει το show, σκέφτηκαν οι παραγωγοί, και αντ’αυτού τι πήραν; Τον Γουίλ Σμιθ. Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, τον συνάντησα μια φορά, ευγενικός μου φάνηκε, ήταν και πολύ καλός στον King Richard. Γιατί λοιπόν, Γουίλ, φτύνεις τους πάντες και τον εαυτό σου με αυτή την ηλιθιότητα; Εγώ πήγα φυλακή για το ίδιο πράγμα που έκανες κι εσύ συνεχίζεις να κάθεσαι στην καρέκλα; Και εσείς οι υπόλοιποι γιατί σηκώνεστε όρθιοι και χειροκροτείτε έναν άνθρωπο στη χειρότερη στιγμή του»; Να πούμε στο σημείο αυτό, ότι το standing ovation των παρευρισκόμενων στην τελετή όταν ήρθε η ώρα της βράβευσής του, όντως, μας φαίνεται ανεξήγητο μέχρι σήμερα, δεν δικαιολογείται ούτε υπό τους όρους της κοινωνικής ευγένειας. «Αυτή η γαμ****η ανοησία δεν θα συνέβαινε, αν εμφανιζόταν ο Ζελένσκι στην τελετή. Ο Γουίλ Σμιθ δεν θα τολμούσε να σηκωθεί από τη θέση του για να ασκήσει βία». Δεν ξέρουμε αν ο Σον Πεν έχει ικανότητες εφάμιλλες της Σαμάνθα Μόρτον στο «Minority Report», αλλά ίσως υπερεκτιμά μια σειρά από πράγματα που δεν θα αναλύσουμε εδώ.
O Σον Πεν αναφέρθηκε και στην απεργία των ηθοποιών και στάθηκε στην χρήση της Α.Ι., χρησιμοποιώντας ένα γλαφυρό πλην συζητήσιμο παράδειγμα. Θέλει να καταδείξει την «ποιότητα» των ανθρώπων που έχουν απέναντί τους οι ηθοποιοί και την ανηθικότητα της πρότασης τους , αλλά ίσως να μην ήταν και το καλύτερο δυνατό για λόγους που επίσης δεν θα αναλύσουμε εδώ - προεξοφλεί πχ. τα δικαιώματα κυριότητας που έχει ο (αρσενικός) πατέρας επί της (θηλυκής) κόρης κι αυτό είναι μόνο μια πτυχή της προβληματικής φύσης του επιχειρήματος. «Θα ήθελα να βρεθώ μαζί τους σε ένα τραπέζι, να στήσω μια κάμερα και να τους πω “θέλετε, λοιπόν, να σκανάρετε την φωνή μου και όλα αυτά. Ωραία, θα σας πω τι θα κάνουμε. Θέλω τις κόρες σας, για να δημιουργήσω μια ψηφιακή ρεπλίκα και να καλέσω τους φίλους μου και να τους κάνουμε ό,τι θέλουμε σε ένα ψηφιακό πάρτι. Μπορείτε να κοιτάξετε στην κάμερα και να μου πείτε ότι αυτό είναι σωστό και σας αρέσει; Δεν έχει σχέση με τη δουλειά, είναι μια ανήθικη πρόταση. Δεν δέχομαι ότι μπορούν να κάνουν αυτή την πρόταση και να μην λογοδοτούν για προσβολή».
Αυτά και άλλα πολλά είπε ο Σον Πεν, μπορείτε να διαβάσετε όλη τη συνέντευξη εδώ. Όσο για το «Superpower», προς το παρόν δεν έχει προγραμματισμένη ημερομηνία κυκλοφορίας στις δικές μας αίθουσες. Αν αλλάξει κάτι θα σας ενημερώσουμε.
