Είναι κοινό μυστικό, ιδίως ανάμεσα σε όσους την αγαπήσαμε και «κλάψαμε» τον κάποτε μυστηριώδη εκτοπισμό της από την πρώτη λίστα του Χόλιγουντ, ότι η Σον Γιανγκ είχε βγάλει το όνομα της «δύσκολης στην συνεργασία» και αυτό είναι χειρότερη ρετσινιά από όποια άλλη εδώ που τα λέμε. Στην πραγματικότητα σημαίνει ότι δεν γίνεσαι το σκυλάκι καθενός, στην χολιγουντιανή πραγματικότητα ότι δεν είσαι «yes sir», που έλεγαν και παλιά στην πολιτική.

Τώρα τα πράγματα άλλαξαν. Μπορεί τα χρόνια να μην επιστρέφουν, μπορεί η γυναίκα να μην έκανε ποτέ την καριέρα που της αναλογούσε (δούλεψε πάντως πολύ, αλλά σε δεύτερη διαλογή), όμως άλλαξαν. Και τώρα που δίνεται και η ευκαιρία να ακουστούν οι ιστορίες, είναι η ώρα της πλευράς της.

Τι συνέβη με την Σον Γιανγκ; Κατά την ίδια συνέβησαν άντρες όπως οι Χάρβεϊ Γουάινστιν, Ρίντλεϊ Σκοτ, Όλιβερ Στόουν, Στίβεν Σπίλμπεργκ, Γουόρεν Μπίτι, Τζέιμς Γουντς.

Ο πρώτος, κατά το συνήθειο φαίνεται που έχουν αρκετοί τύποι που κυκλοφορούν εκεί έξω, της «τα έδειξε», εκείνη δεν εντυπωσιάστηκε, του απάντησε ένα «εγώ αν το είχα τοσο άσχημο δεν θα το μόστραρα, κρύψε αυτό το μικρό πραγματάκι και χαλάρωσε». «Δηλαδή», λέει η Γιανγκ στην συνέντευξη, «ένας τύπος σαν τον Γουάινστιν πώς στο διάολο να πηδήξει αν δεν έχει εξουσία; Αδύνατον».

Κοσμεί τον Σκοτ με μια ιστορία από τα γυρίσματα του «Μπλέιντ Ράνερ», στην οποία ισχυρίζεται ότι την κυνηγούσε για ραντεβού, εκείνη δεν ήθελε, αυτός ενοχλήθηκε και άρχισε τελικά να βγαίνει με την Τζοάνα Κάσιντι. «Όμως του είχε κακοφανεί γι' αυτό και έστησε έτσι την ερωτική σκηνή στην ταινία. Ήταν ο τρόπος του να με εκδικηθεί». Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι, η σκηνή στην ταινία πάντως λειτουργεί απολύτως εξυπηρετικά στο δράμα - κι εσύ παίζεις θαυμάσια Σον, να συμπληρώσουμε.

Με τον Όλιβερ Στόουν η υπόθεση αναφέρεται στο «Wall Street» του '87 όταν αφού «ο κοκάκιας Τσάρλι Σιν είχε κολλήσει ένα χαρτάκι που έλεγε «μ@@νί» στην πλάτη μου», «αποκάλεσα τον Στόουν μπάσταρδο γιατί μου έκοψε τον ρόλο επειδή στάθηκα υπέρ της Ντάριλ Χανα για ένα φόρεμα που δεν αισθανόταν καλά να φορέσει. Όταν παίξαμε την σκηνή η μόνη μου ατάκα είχε πάει στην Ντάριλ».

Με τον Μπίτι δεν είναι σαφής ο λόγος που αναφέρει στην συνέντευξη, προχωρά ωστόσο λέγοντας ότι «δεν ήταν ο χειρότερος της αγέλης, αλλά το γλοιώδες ήταν πως θεωρούσε ότι μου συμπεριφέρεται όμορφα». 

«Ο Σπίλμπεργκ», αναφέρει η Γιανγκ «μου έδωσε να καταλάβω ότι ήμουν φαβορί να πάρω τον ρόλο στους 'Κυνηγούς της Χαμένης Κιβωτού', κι όταν τον ρώτησα σε ένα πρωτοχρονιάτικο πάρτι γιατί δεν πήρα τον ρόλο άρχισε να ωρύεται 'δεν σε ξεγέλασα, δεν σε ξεγέλασα'». Δεν βλέπουμε κανένα πρόβλημα Σον, όχι από την αφήγησή σου τουλάχιστον, αν και μάλλον υπονοείς ότι ήθελε τα χατήρια του ο Στίβεν. Δεν έχουμε παρά να περιμένουμε να ακούσουμε και από άλλες πηγές για την αρπακτική συμπεριφορά του Σπίλμπεργκ.

«Δεν ήταν η πρόθεσή μου να είμαι δύσκολη. Είμαι απλώς προσγειωμένη και ευθεία σαν άνθρωπος, πράγμα που καταλαβαίνω εκ των υστέρων μπορεί να έχει εννοηθεί προσβλητικά. Όμως στην πορεία άρχισα να τσαντίζομαι πραγματικά γιατί ήταν πια σοβαρό, η μαύρη λίστα στοίχιζε στην καριέρα μου».

Ο Τζέιμς Γουντς είχε καταθέσει αγωγή εναντίον της για παρενόχληση, αγωγή που κέρδισε η Γιανγκ - κάτι που κατέστρεψε εντελώς όμως την προώθηση της ταινίας (το «The Boost» του '88 σε σκηνοθεσία Χάρολντ Μπέκερ) - «δεν καταλαβαίνω γιατί ήταν τόσο εκδικητικός, ένας λογικός άνθυρωπος δεν θα καταλάβει ποτέ έναν παράλογο», αναφέρει.

Οι μόνοι που «γλίτωσαν» από την Σον Γιανγκ, για την ώρα τουλάχιστον, είναι δια της μη αναφοράς τους οι Κέβιν Κόστνερ (ή κάποιος άλλος από το γύρισμα του «No Way Out»), Ματ Ντίλον από το «Ένα Φιλι Πριν Πεθάνεις» και, με ειδική αναφορά αυτός, ο Τζιμ Κάρεϊ που επέμεινε ειδικά αγνοώντας τις κακοήθειες των φημών, και την ήθελε στο «Ace Ventura»

«Έκανε για μένα κάτι που δεν έκανε κανένας άλλος, κανείς δεν μου στάθηκε έτσι αγνοώντας όλη αυτή τη φημολογία προς το πρόσωπό μου».