Σε μια εποχή που βασικό μέλημα πολλών είναι η σταθερή επίκριση και τα (σπανίως) ευφυλογήματα του σοσιομιντιακού «στοχασμού» τους, που ουδεμία σχέση έχουν άλλωστε με την προσήλωση, τη δουλειά και την προσπάθεια να γίνεις καλύτερος σε κάτι, ήδη ακούει κανείς την μομφή γιια το ποιος είναι ο πρώτος δάσκαλος. Μομφή βέβαια ενδεικτική περιορισμένης σχέσης με το αντικείμενο αλλά και, περισσότερο, σύγχυσης περί του ζητούμενου. Άλλη συζήτηση,
Πέρα από τις διαφορές τάξεις και μεγέθους δημιουργών, που ορίζονται από το αισθητικό και νοηματικό ζητούμενο, υπάρχει και το αντικειμενικό του να ξέρεις τι θέλεις να πεις και ποια μέσα είναι αυτά που μεταχειρίζεσαι για να το καταφέρεις κινηματογραφικά. Τουτέστιν το συντακτικό της κινηματογραφικής γλώσσας. Ο Ζακ Σνάιντερ, που πέρα από το αν και πόσο μας αρέσει είναι όχι μόνο ένας επιτυχημένος υπηρέτης της blockbuster γλώσσας, μα και ένας τολμηρός στιλίστας που έχει ανανεώσει την εικαστική πλευρά του θεάματος που υπηρετεί, είναι ο πρώτος δάσκαλος του Netflixικού σχολειού που άνοιξε η υπηρεσία στο yt κανάλι της.
Στο πρώτο από τα τέσσερα επεισόδια ο Σνάιντερ αναλύει τηςν δημιουργική διαδικασία πριν την έναρξη της παραγωγής. Τα τέσσερα επεισόδια θα περάσουν πάνω από τις διαδικασίες του σεναρίου, του storyboarding (του σχεδιασμού «στο χαρτί» της όψης των κάδρων), του μοντάζ και του post-production.
Το Netflix δεν έχει ενημερώσει ακόμα για το ποιοι άλλοι θα συμμετάσχουν στα μαθήματα κινηματογράφου μετά τον Σνάιντερ - που εύλογα είναι πρώτος μιας και το «Army of the Dead» ανέβηκε στις 21 τρέχοντος στην υπηρεσία.
Στο πρώτο αυτό επεισόδιο, με σαφές μειονέκτημά του ότι είναι γυρισμένο σαν τρέιλερ και διαρκεί μόλις 13 λεπτά (τι τα θες...), θα δείτε τον Σνάιντερ να μιλά για την εναρκτήρια σκηνή του έργου (πάγιο highlight του σινεμά του), πώς σε αυτήν ενσωματώνονται η αφηγηματική προοικονομία, το στυλ, τα διάφορα concept που θα ακολουθήσουν και πολλά άλλα. Στο δεύτερο επεισόδιο (27 Μαΐου) θα αναφερθεί στην φωτογραφία και το γύρισμα των σκηνών δράσης, στο τρίτο στο post porduction και στο τέταρτο στο πώς χτίζεται ένα κινηματογραφικό σύμπαν - μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και απολύτως μοντέρνες πρακτικές στον κινηματογράφο, αυξανόμενα τα τελευταία χρόνια.
Συγχαρητήρια για την προσπάθεια, παρά τις κατά τόπον επιφανειακότητες της προσέγγισης.