«Τον έχουμε δεδομένο», δήλωσε ο Στίβεν Σόντερμπεργκ για τον Στίβεν Σπίλμπεργκ και έχει απόλυτο δίκιο. «Είναι τόσο καλή η φιλμογραφία του, που σταδιακά γίνεται σχεδόν αόρατη. Υπάρχουν ταινίες που έχει κάνει, τις οποίες αν είχε γυρίσει άλλος σκηνοθέτης, θα λέγαμε ότι είναι η καλύτερη δουλειά του. Αυτός, όμως, παράγει αυτά τα έργα με τόση συχνότητα, που τον θεωρούμε δεδομένο. Πάρτε για παράδειγμα το Ready Player One. Δεν υπάρχει σκηνοθέτης που να ξέρω και να έχω μιλήσει o οποίος να μπορεί να καταλάβει πώς πέτυχε όσα συμβαίνουν στην ταινία. Φέρτε μου οποιαδήποτε ομάδα σκηνοθετών να βάλει κάτω την ταινία και πάλι δεν θα μπορέσουν να καταλάβουν πώς είναι δυνατό αυτό που κατάφερε. Και μάλιστα το γύρισε back to back με το Post, μου φαίνεται υπερφυσικό», κατέληξε ο Σόντερμπεργκ.

Στα μάτια μας το «Ready Player One» ήταν ο τρόπος του θείου Στίβεν να λειτουργήσει διδακτικά προς τη νεολαία. Γεμίζει το κάδρο με μυριάδες αναφορές και easter eggs κι έτσι ο πιτσιρικάς, που έχει μάθει να βλέπει ταινίες στο κινητό και να εστιάζει το μάτι του στο κέντρο, μπαίνει στον κόπο (!) να σκανάρει όλο το κάδρο για να τις εντοπίσει. Πρακτικά, λοιπόν, μιλώντας τη γλώσσα τους, ο Σπίλμπεργκ συστήνει τον ορθό τρόπο ανάγνωσης της φιλμικής γλώσσας, μαθαίνει μια νεότερη γενιά να βλέπει σινεμά. Ξέχωρα από τη βιρτουοζιτέ, από τις αποδραστικές του ιδιότητες, από όσα έχει να καταθέσει γύρω από την υπογραφή σε φαινομενικά «απρόσωπες» δουλειές – θυμηθείτε ποιο είναι το πραγματικό «easter egg» της ταινίας- και μόνο για τον εκπαιδευτικό του χαρακτήρα πιστεύουμε κι εμείς ότι η κριτική θα έπρεπε να μνημονεύει το «Ready Player One» συχνότερα.