Μετά «Το Χέρι του Θεού», ο Σορεντίνο παραμένει στη γενέτειρά του για μια άλλου τύπου υμνωδία της αυτή τη φορά. Οι φωτογραφίες της άτιτλης ακόμα παραγωγής μαρτυρούν «επιστροφή» στο στυλ της «Μεγάλης Ομορφιάς» με γερή δόση ασπρόμαυρης αίγλης και φελλινικής εκτροπής στο ιταλικό '60 που ακόμα φαίνεται να τροφοδοτεί φαντασία και όνειρα Ιταλών - και όχι μόνο - κινηματογραφόφιλων.  

Οι πέντε νέες φωτογραφίες αποκαλύπτουν έναν Γκάρι Όλντμαν, αποκαλύπτουν και μια Σελέστε (όνομα και πράγμα) Ντάλα Πόρτα, όχι ακριβώς πρωτοεμφανιζόμενη μεν, αλλά με τον αέρα της ντίβας που θα κυριεύσει τον φακό του Σορεντίνο. Δεν ξέρω αν έχουμε μείνει πολλοί, ή αν έχουμε κατακρημνιστεί στο βάραθρο της αντικειμενικοποίησης (#not), αλλά όταν σκηνοθέτες ερωτεύτηκαν με τον φακό τους, μια κάποια ιστορία γράφτηκε.

Η ταινία περιστρέφεται γύρω από την Παρτενοπέι - (Παρθενόπη στην ελληνική μυθολογία - η πόλη της Νάπολι και για τους φιλους του ποδοσφαίρου αυτό είναι και το προσωνύμιο της ομάδας της πόλης - μια παρουσία πάντως που δεν είναι ούτε Σειρήνα (όπως η Παρθενόπη), ούτε μυθική φιγούρα δεμένη με τη δημιουργία της πόλης. Παρακολουθεί την διαδρομή της από την γέννησή της το 1950 μέχρι σήμερα, συνοδευόμενη από μια σειρά χαρακτήρων, όλα με φόντο μια πόλη που γοητεύει όσο και πληγώνει.

Εκτός του Όλντμαν και της Ντάλα Πόρτα, συναντάμε τους Σίλβια Ντεγκράντι, Ιζαμπέλα Φεράρι, Πέπε Λαντσέτα, Σίλβιο Ορλάντο, Στεφανία Σαντρέλι (πανηγυρισμοί), Νέλο Μάσκια, Αλφόνσο Σανταγκάτα, μεταξύ άλλων. Η ταινία έχει γυριστεί στη Νάπολι, στο Κάπρι και είναι ιταλο-γαλλική παραγωγή, στην οποία έχει ένα χεράκι και ο Οίκος Σεν Λοράν, οπότε η γενική καλλιέπεια έχει μια εξήγηση παραπάνω. Ελπίζουμε να μην μείνουμε εκεί.

Ιδού η πεντάδα των φωτογραφιών που έχει κυκλοφορήσει.