Δεν μπορείς να μην τον αγαπάς. Και να μην σου αρέσει το σινεμά του, το οποίο συχνότατα έχει ένα κλικ που τα κάνει όλα θάλασσα (για κάποιους από εμάς, εννοείται), είναι ο Σπάικ της καρδιάς μας, είναι αυτή η φυσιογνωμία, είναι τα joint, είναι το μπάσκετ, είναι ο συμβολισμός του. Τώρα είναι και ότι τον έχει πιάσει και θέλει να κάνει ριμέικ σε κλασική μουσική απωνατολικού σινεμά. Και αν με το «OldBoy» απέτυχε αλλά δεν μας πείραξε (κάποιους από εμάς, εννοείται), τώρα επιχειρεί το «High and Low» του Κουροσάβα και θα μας πειράξει όλους. Αλλά και πάλι θα τον αγαπάμε. Το έχει κερδίσει αυτό.
«Μπονζούρ. Καλημέρες. Πώς πάει; Το νέο joint του Σπάικ Λι, «Highest 2 Lowest», στο οποίο πρωταγωνιστεί ο αδελφός μου ο Ντένζελ Ουάσινγκτον, έχει προσκληθεί στις Κάννες τους 2025 να προβληθεί (εκτός Διαγωνιστικού)», δηλώνει ο Σπάικ στο Insta καμμιά ώρα αφ' ότου είχε... ολοκληρωθεί η επίσημη αναγγελία του 78ου Προγράμματος της διοργάνωσης και μυστηριωδώς (;) δεν περιείχε αναφορά στην ταινία. Τι φάση; (Ίσως ευθύνεται που περίμεναν επιβεβαίωση της παρουσίας του Ντένζελ στην Κρουαζέτ.)
Κάποιο παρασκήνιο υπάρχει εδώ, θα περιμένουμε ίσως αντίδραση από το φεστιβάλ. Γεγονός είναι ότι ο Σπάικ δεν ήθελε θέση εκτός Διαγωνιστικού, αλλά και τι να κάνει που η ταινία (μάλλον) βγαίνει το καλοκαίρι και δεν υπάρχει άλλο φεστιβάλ να δημιουργήσει έναν πρώτο θόρυβο. Η Α24 την βγάζει προτού περάσει στην πλατφορμική λήθη του Apple TV+.
Για όποιον δεν γνωρίζει, που θα θέλαμε να το αποκλείσουμε, η ταινία του Κουροσάβα καταγράφει την ιστορία ενός ζάμπλουτου επιχειρηματία που εκβιάζεται για λύτρα από κάποιον που έχει απαγάγει τον γιο του σωφέρ του. Την διασκευή έχει αναλάβει ο Γουίλιαμ Άλαν Φοξ, πρακτικά αγνώστων λοιπών στοιχείων. Να πούμε ως «ελαφρυντικό» ότι η αρχική ταινία στηρίζεται σε δυτική πρώτη ύλη, τη νουβέλα «King's Ransom», υπογεγραμμένη από τον μεγάλο παίκτη Έβαν Χάντερ (υπέγραφε ως Εντ ΜακΜπέιν), τον οποίον ίσως ξέρετε καλύτερα από την διασκευή του στα «Πουλιά» της Δάφνης ντι Μωριέ που έκανε για τον Χίτσκοκ.
Πίσω στο joint του Λι, ιδού πρώτη φωτογραφία από το έργο, Ο Ντένζελ στο Μετρό.
Θα το δούμε, εννοείται.