Η Άννα Λι, στα μέσα του 18ου αιώνα, ήταν η ιδρύτρια και αρχηγός των Shakers, μιας θρησκευτικής αίρεσης που (συνοπτικά) πίστευε στην Δευτέρα Παρουσία και στο ότι η έλευση θα γινόταν σύντομα και με μορφή Γυναίκας. Όπως καταλαβαίνετε, εκείνη την εποχή (όπως και σήμερα) οι Γυναίκες στην ηγεσία θρησκευτικών κινημάτων δεν ήταν πολλές. Και την Άννα Λι υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι (χορεύοντας και τραγουδώντας) την θεωρούσαν ενσάρκωση του Θείου επί γης.
Από το «χορεύοντας και τραγουδώντας» ερείζει και τούτη η παράξενη ταινία, η οποία μάλιστα ως μιούζικαλ που είναι περιέχει και πρωτότυπους ύμνους των Shakers (shake(r), rαttle and roll - απολογούμαι) τους οποίους η ταινία έχει μεταφράσει σε εκστατικές «κινήσεις» χορογραφημένες από την Σίλια Ρόουλσον-Χαλ σε μουσική του Ντάνιελ Μπλούμπεργκ («The Brutalist»).
Τι θα είναι τούτο; Η πρόγευση ενός τρέιλερ δεν είναι μάλλον αντιπροσωπευτική, αλλά μια ιδέα δίνει. Και μόνο ότι δημιουργοί κάποιας εμβέλειας καταπιάνονται με ένα θρησκευτικό θέμα, επίσημα «αιρετικό», αλλά πάντως πνευματικού χαρακτήρα στην μεταφυσική του πίστη, υποδηλώνει μια αντιπρόταση σε καιρούς που γέρνουν επικίνδυνα προς την αντίθετη μεριά. Σοφή η επιλογή της ημερομηνίας (Χριστούγεννα) για έξοδο (εξίσου σοφά) σε λίγες αίθουσες. Θεωρητικά δεν μπορεί να έχει απήχηση - κι αν έχει θα έχει ανάκρουση αυτό - αλλά μια φορά μια στα χαρτιά ενδιαφέρουσα ταινία φαίνεται ότι την παίρνουμε.
Τρέιλερ:





