Όταν κάτι έχει πάτημα στον κόσμο, όταν μιλά για κάτι που έχει σημασία και αγγίζει χορδές που (μπορεί και να) είχαμε λησμονήσει ότι η ψυχαγωγία μπορεί να πάλλει, και τα νούμερα είναι αποκαλυπτικά. Μέσα σε 24 μόλις ημέρες, η σειρά των Γκρέιαμ και Μπαραντίνι είναι πλέον πίσω μόνο από το «Wednesday», το «Stranger Things» (σεζόν 3) και το «Dahmer: Monster». Το 2 και το 3 σύντομα θα δουν την πλάτη του καθώς με 140 και 115 εκατομμύρια θεάσεις αντίστοιχα θα δεχθούν επέλαση από τα ήδη 114 της «Εφηβείας», η οποία έχει μπροστά της ακόμα δύο μήνες για να αντιστοιχίσει την «τελική» της μέτρηση (το Netflix μετρά 91 ημέρες στην λίστα που αναφέρουμε). To «Wednesday» ίσως δεν απειλείται, στα (απίστευτα) 250 εκατομμύρια θεάσεις που στέκει. Είναι χαρακτηριστικό της φόρας της βρετανικής σειράς, ότι στην 4η εβδομάδα της έχει 5 εκ. θεάσεις παραπάνω από την πρωτοεμφανιζόμενη σειρά που καταλαμβάνει το Νο. 2 («Gone Girls: the Long Island Serial Killer»).

Κι όλ' αυτά ενώ ζούμε ακόμα σε έναν κόσμο που μπορεί να μην την βλέπει γιατί κάνει την επανάστασή του στο hype (κι όμως υπάρχει ακόμα αυτό το ιλαρό homo epanastaticus που νομίζει ότι διαφοροποιείται - η γνώμη διαφοροποιεί, όχι η άρνηση) ή γιατί, στη νεοελλάδα ας πούμε, «σιγά που θα μου πουν εμένα για το παιδί μου», «σιγά μην δεν ξέρω ήδη τα πάντα», σιγά γενικώς.

Προφανώς μια σειρά, μια ταινία, γενικώς ένα έργο τέχνης δεν αλλάζει τον κόσμο. Πάνε χρόνια, δυστυχώς, που το εννοήσαμε ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι αυτό. Ωστόσο όταν μαθαίνεις κάτι παραπάνω για τον άλλον, τους άλλους, τον εαυτό σου, τον κόσμο, κι όταν αντιδράς εποικοδομητικά στη νεοαποκτηθείσα γνώση σου, κάτι καλυτερεύει. Ή, έστω, επιδεινώνεται βραδύτερα.