Η «κακιά» γλώσσα θα έλεγε ότι δεν κουράστηκε και πολύ ο Λιντς για το νέο βίντεο - ακολουθεί και αυτό μια εντελώς μινιμαλιστική-υπνωτιστική γραμμή, συνοδεύοντας μια μουσική κατάσταση αξιωματικά βγαλμένη από τα ιερά του όνειρα και τα σκοτεινά του παραμύθια - που στο τέλος έχουν πάντα κάποιου είδους φως. Ίσως σαν αυτό που ισχυρίζεται ότι είδε «στον ύπνο του» (ένα όραμα που είχε περπατώντας νύχτα σ' ένα δάσος με ψηλά δέντρα κι ένα φως έξαφνα στην κορυφή τους - μεταρσιωμένο κάπως στην φωνή της Chrystabell να του ψιθυρίζει ένα μυστικό). Δεν μπορείς να μην τον αγαπάς τον Λιντς. 

Εκτός από εσένα, που είπες «μπορείς και παραμπορείς», δεν ξέρω αν τον αγαπά και κανένας παραγωγός, πόσο μάλλον μια πλατφόρμα, το Netflix ας πούμε, που δεν είδε με καλό μάτι την πρότασή του για ένα animation με την συνυπογραφή της Κάρολαϊν Τόμσον (του «Nightmare Before Christmas»): «Το 'Snootworld' είναι ένα είδος παλιομοδίτικης ιστορίας και το animation σήμερα είναι για επιδερμικά αστεία. Οι παλιομοδίτικες ιστορίες προκαλούν πλέον βογκητά και προφανώς ο κόσμος δεν θέλει να τις βλέπει. Είναι αλλιώς ο κόσμος πια, πιο εύκολα λες όχι παρά ναι», λέει ο Λιντς.

Ιδού το βίντεο του νέου τραγουδιού, The Answers to the Questions. Σε κάποιους θα θυμίσει κάτι που ίσως έζησαν, ποιος ξέρει που, ποιος ξέρει πως. Το κάνει αυτό ο Λιντς και η Μπανταλαμεντική κληρονομιά του, το κάνει αυτό ο αιθέριος, οπότε άπιαστος, ήχος της φωνής της Chrystabell, η οποία, όπως κάθε σεβαστός καλλιτέχνης, ξέρει ένα μυστικό που δεν θα στο πει ποτέ με λόγια.