Ένας σχετικά νιόφερτος με τρελό παλμαρέ (ο Έντουαρντ Μπέργκερ) και μια παλιοσειρά που έχει επιστρέψει για τα καλά στη δουλειά και πυκνώνει τις πρωταγωνιστικές παρουσίες του (Μπραντ) ενώνονται για ένα σχέδιο που δημιουργεί το κύμα του, αν και αφήνει έναν μικρό προβληματισμό.

Το «The Riders» βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του 1994 του Τιμ Γουίντον, προσαρμοσμένο σεναριακά από τον Ντέιβιντ Κατζκάνιτς (σενάρια για τον Γκουαντανίνο στο «Suspiria» και το «A Bigger Splash»), είναι μια υπόθεση που ακούγεται σοβαρή. Η ιστορία ακολουθεί τον Φρεντ (Πιτ) που ταξιδεύει στην Ευρώπη με την σύζυγο και την κόρη του, καταλήγει στην Ιρλανδία, μια παραξενιά της γυναίκας του τους οδηγεί να αγοράσουν ένα παλιό αγροτόσπιτο στην σκιά ενός κάστρου. Ο Φρεντ προσπαθεί για καιρό να το ανακαινίσει ενώ η γυναίκα του παίρνει την κόρη της και πάνε πίσω στην Αυστραλία για να ρευστοποιήσουν περιουσία. Όταν όμως ο Φρεντ πάει στο αεροδρόμιο για να τις παραλάβει, θα βρει μόνο την 7χρονη κόρη του. Ανεξήγητα και δίχως λέξη από την γυναίκα του. 

Ποια είναι η...λούμπα και η όποια εστία προβληματισμού; Ότι η είδηση αναφέρει έναν γενικό ενδιαφέρον που προκάλεσε το σχέδιο στην βιομηχανία, για να πλειοδοτήσει ποιος, η Α24. Δεν αποκλείεται βέβαια τα μεγάλα στούντιο να είναι τόσο βλαμμένα που να μην κατάλαβαν τι έχασαν. Αλλά υπάρχει και η πιθανότητα να έχουμε να κάνουμε με μια ταινία μικρότερου βεληνεκούς που έτσι κι αλλιώς τα κοντόθωρα majors παραβλέπουν. 

Εδώ υπεισέρχεται ο παράγων Πιτ, ο οποίος μαζί με τον Ρίντλεϊ Σκοτ και μια αρμάδα άλλους είναι και στην παραγωγή. Ο Πιτ είναι προφανώς ένα πρόσωπο-εγγύηση κάποιων πραγμάτων (η ταινία θα δουλέψει παραπάνω από ότι με έναν οποιονδήποτε στη θέση του), δεν είναι όμως και κάποιος που «ότι και να παίξει θα κόψει πολλά ειστήρια». Και δεν αναφέρομαι μόνο σε έργα που κρατά υποστηρικτικό ρόλο (πρόσφατα, ας πούμε, «Babylon» - 16 εκατομμύρια τελική τιμή στις ΗΠΑ - παλιότερα «The Counselor», 17) αλλά και σε ταινίες που έχουν ξοπίσω τους την λογική του «star vehicle». Αν η ταινία βρίσκει ένα πνεύμα εποχής (φερ' ειπείν το «πέφτει ξύλο» «Bullet Τrain»), ο Πιτ μπορεί να το φέρει στα 100 εκατομμύρια στις ΗΠΑ - και 135 εκτός, που δεν είναι κακό νούμερο, αλλά κόστισε και 85. Όμως στην πραγματικότητα μια ταινία που είναι πάνω του, είναι φυσικά και concept (χωρίς κάτι τέτοιο ούτε ο Τομ Κρουζ δεν σώζει πια έργο), και απέφερε είναι το «World War Z» 12 ολόκληρα χρόνια πίσω, που εκτοξεύθηκε στο πάνω από μισό δις σε όλο τον κόσμο. Ταινίες όμως όπως τα «Ad Astra» (2019), «Allied» (2016), που πόνταραν πάνω του κατάφεραν μεν μια αξιοπρεπή επίδοση αλλά δεν σώθηκαν από αυτόν. (Και μάλλον εμπορικά δεν θα σώζονταν και από κανέναν.) Δεν αναφέρουμε βέβαια το Κάποτε στο Χόλιγουντ, εκεί υπάρχει Ταραντίνο και ΝτιΚάπριο, ο Πιτ είναι μεν τέλειο casting αλλά δεν παίζει υπολογίσιμο εισπρακτικά ρόλο.

Η παραγωγή του «The Riders» ξεκινά στις αρχές του 2026, θα γυριστεί σε πολλές τοποθεσίες της Ευρώπης, με την Α24 πίσω και οικονομικά και στην αιθουσιακή διανομή. Ένα ενδιαφέρον στοίχημα, ένα ακόμα ωραίο βήμα του Πιτ και μια ταινία να περιμένουμε. Ο Μπέργκερ, το προσεχές φθινόπωρο, θα βγάλει στο Netflix το «The Ballad of a Small Player» με τον Κόλιν Φάρελ, το οποίο επίσης αναμένεται με ενδιαφέρον.

Για να μυρίσει λίγο λάστιχο και λίγο λάδι, ιδού και το τρέιλερ του «F1», σε σκηνοθεσία Τζόζεφ Κοζίνσκι, το οποίο έρχεται το καλοκαίρι να ανάψει κι άλλο το φετινό box office.