Με περισσότερες από 50 ταινίες στο πρόγραμμα, ποικίλες θεματικές, νέες δουλειές από έμπειρους συμμετέχοντες του φεστιβάλ αλλά και με αρκετά πρωτοεμφανιζόμενα ονόματα, ο ελληνικός κινηματογράφος του πραγματικού παρουσιάζεται συνεπής στο ετήσιο ραντεβού του.

Περιμένοντας λίγο ακόμα για το πιθανόν «μεγάλο γεγονός» του φεστιβάλ (το «Ένα βήμα μπροστά» του Δημήτρη Αθυρίδη που αφορά την προεκλογική πορεία του δημάρχου της πόλης Γιάννη Μπουτάρη) ας αναφέρουμε δυο περιπτώσεις που ξεχώρισαν μέχρι τώρα.

Το τρέιλερ του «They Glow in the Dark»

«They Glow in the Dark»

Έχοντας παρουσιαστεί ως ‘work in progress’ τον Σεπτέμβριο στις ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ COSMOTE, η ταινία του Παναγιώτη Ευαγγελίδη (φωτογραφία) κέρδισε δικαίως και στη Θεσσαλονίκη το ζεστό χειροκρότημα με το καινούργιο και τελικό μοντάζ.

Η ταινία παρακολουθεί τον Μάικλ και τον Τζιμ, δύο μεσήλικες γκέι φίλοι και πρώην εραστές, φορείς του AIDS, οι οποίοι ξαναβρίσκονται ύστερα από 20 χρόνια και αποφασίζουν να ενώσουν τις ζωές τους στη Νέα Ορλεάνη, μετά τον τυφώνα Κατρίνα. «Όταν Μάικλ μου έστειλε πριν μερικά χρόνια την αυτοβιογραφία του αποφάσισα να γυρίσω την ταινία. Οι άνθρωποι αυτοί, ενώ η ζωή τους είναι στο φτερό, προσπαθούν να χτίσουν μία ζωή με τους λιγότερους δυνατούς συμβιβασμούς. Προσπαθούν να φτιάξουν ένα μικρό έργο τέχνης σε μία ζωή που την οριοθετούν πολύ συγκεκριμένα», τόνισε ο σκηνοθέτης ο οποίος συμπλήρωσε ότι το έργο φλερτάρει με τη μυθοπλασία.

«Από ένα υλικό 50 ωρών έκανα ένα δικό μου σενάριο πάνω στη ζωή των ηρώων. Καθώς προέρχομαι από τον χώρο του βιβλίου με παθιάζουν οι ιστορίες των ανθρώπων. Αυτοί οι δυο έχουν πίσω τους τόσο δυνατές μυθοπλασίες που με τράβηξαν πολύ,» συμπλήρωσε.

Τρέιλερ για το «Πολλαπλό Δώρο»

«Το Πολλαπλό Δώρο»

Το «Δημήτρης Παπαδούλης–Το πολλαπλό δώρο» της πρωτοεμφανιζόμενης στο φεστιβάλ Στέλλας Αλισάνογλου είναι το πορτρέτο του γιατρού και πεζογράφου Δημήτρη Παπαδούλη, ο οποίος τα τελευταία 23 χρόνια πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας. Η σκηνοθέτιδα γνώρισε τυχαία τον ηρώα της μέσω ενός κοινού φίλου, όταν έψαχνε κάποιον να ψηφιοποιήσει μια παλιά βιβλιοπαρουσίασή του. «Για πρώτη φορά άκουσα τη φωνή του όταν με πήρε τηλέφωνο για να με ευχαριστήσει. Μετά αρχίσαμε να επικοινωνούμε μέσω Facebook και e-mails, καθώς για εκείνον το 90% του κόσμου του βρίσκεται στο διαδίκτυο. Όταν έκανα το πρώτο, δοκιμαστικό βίντεο μαζί του, ήξερα ότι αυτός ο άνθρωπος είχε να μου δώσει κάτι παραπάνω από μια ιστορία κάποιου που νοσεί. Το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός του είναι τέτοιο που δεν σου δημιουργεί το αίσθημα της λύπησης. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε ότι παρόλο που δεν κουνά τα χέρια του, γράφει βιβλία 700 σελίδων», επεσήμανε η δημιουργός.

Κρατώντας την παραδοσιακή προσέγγιση των ντοκιμαντέρ-πορτραίτα, η δημιουργός αποφεύγει να πέσει στην «παγίδα» του ‘αόρατου σκηνοθέτη’ που πολλές φορές βλέπουμε σε παρόμοιες θεματικές και αποφασίζει να πάρει μέρος και από τις δύο πλευρές της κινηματογράφησης. Επιπλέον, αν και η σχέση τους είναι φανερά στενή από το χρόνο της κινηματογράφησης, οι ρόλοι τους παραμένουν ξεκάθαροι.

Με αυτό ο τρόπο από την πλευρά πετυχαίνεται μια έξυπνη και δημιουργική διαχείριση του υλικού και από την άλλη καταφέρνει να μας κάνει και εμάς μέρος της ‘παρέας’ και των διαλόγων τους. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι καταφέρνει να δούμε τον ήρωα όπως η ίδια τον βλέπει: με χαρά και θαυμασμό για την δημιουργικότητα του, παρά τις πολλές δυσκολίες που έχει στην καθημερινότητα του. Τα συναισθήματα λύπησης και η «εύκολη» συγκίνηση, ευτυχώς απουσιάζουν.

Τρέιλερ για το «Παλατάκι των Αορίων»

«Μικρά» ντοκιμαντέρ

Πολύ καλές εντυπώσεις άφησε και το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ «Το παλατάκι των Aορίων» του Βασίλη Παναγιωτακόπουλου, ο οποίος καταγράφει μέσα από διηγήσεις αλλά και αρχειακό υλικό την πρωτοβουλία των κατοίκων της Εθιάς, ενός ορεινού χωριού στα Αστερούσια Όρη στην Κρήτη, να ξαναζωντανέψουν τον τόπο τους. Η επίμονη προσπάθεια, η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση μεταμορφώνουν ένα χωριό-φάντασμα σ’ έναν παραδοσιακό οικισμό, με σεβασμό στο περιβάλλον και ελπίδες για ένα διαφορετικό μέλλον.

Ένας συλλογικός στόχος γίνεται πρότυπο και παράδειγμα προς μίμηση σε μια ελληνική πραγματικότητα που κάθε άλλο πάρα παρόμοια παραδείγματα έχει να επιδείξει. Έχοντας και ο ίδιος προσωπική σχέση με το χωριό και γνωρίζοντας το παρελθόν του τόπου, ο δημιουργός τόνισε ότι ήθελε να παρουσιάσει μια διαφορετική πλευρά -αισιόδοξη και θετική- για μια ομάδα ανθρώπων η γενιά των οποίων βάλλεται για όλα τα κακά της σημερινής κατάστασης.

Τρέιλερ για το «Από Κάτω Χαμηλά»

Τέλος, η σπουδαστική ταινία «Από κάτω χαμηλά» των Μιγκέλ Ιλάρι και Χριστίνα Πιτούλη που συνόδευσε την προβολή της Στέλλας Αλισάνογλου μας μετέφερε στη Βαρκελώνη και στη ζωή των νάνων Ζοάν, Άνα, Χασάν και Ιβάν. Το ντοκιμαντέρ προσπαθεί μέσα από τις μαρτυρίες τους να εξερευνήσει το πώς έχουν κατασκευάσει την προσωπική τους κοινωνική ταυτότητα, εξαρτώμενοι πάντα από το πώς τους βλέπουν οι άλλοι.

Προτάσεις

Οι προτάσεις μας για τις επόμενες μέρες είναι τα «Ο Απατεώνας» του Μπαρτ Λέιτον , «Living in Interesting Times» των Ελισάβετ Λαλουδάκη και Μάσιμο Πιτσοκάρο, «Φωτιά στο Αίμα» του Ντίλαν Μόχαν Γκρέι. Επίσης είμαστε τελική ευθεία για τα αφιερώματα οπότε βιαστείτε ναι βρείτε θέση στις υπέροχες ταινίες του Πατρίσιο Γκουσμάν και των επετειακών προβολών.

Πάντως καλά νέα για το αθηναϊκό κοινό μιας και το αφιέρωμα Μια Συναρπαστική Διαδρομή θα κατέβει και στη Αθήνα μετά από το φεστιβάλ.