Θετικές ήταν οι πρώτες εντυπώσεις των δημοσιογράφων που βρέθηκαν στη Μόστρα και παρακολούθησαν την ταινία του Αλέξανδρου Αβρανά «Miss Violence», που προβλήθηκε χθες στο 70ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας.

Οι κριτικές έκαναν λόγο για μια ταινία στη θεματική φλέβα του «Κυνόδοντα» του Λάνθιμου, αλλά λιγότερο στιλιζαρισμένη και πιο ρεαλιστική σε οπτική. Ο Νικ Τζέιμς, αρχισυντάκτης του έγκριτου κινηματογραφικού περιοδικού Sight & Sound, μάλιστα, έγραψε στο twitter λίγη ώρα μετά την προβολή της ταινίας: «Το "Miss Violence" του Αλέξανδρου Αβρανά είναι ένα ιδιοφυώς φτιαγμένο, εξουθενωτικό ελληνικό οικογενειακό πορτρέτο. Πιθανόν η πιο δυνατή ταινία εδώ μέχρι στιγμής».

Να θυμίσουμε πως το φιλμ, που πραγματεύεται τις προβληματικές σχέσεις και τη φριχτή αλήθεια πίσω από την αστραφτερή βιτρίνα μιας μεσοαστικής οικογένειας, αφηγείται σε πρώτο επίπεδο τις έρευνες για την αιφνίδια αυτοκτονία ενός 11χρονου κοριτσιού.

Πρόκειται για μια αλληγορία πάνω στη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας. Στοιχεία και γεγονότα που αποκαλύπτονται σταδιακά μέσα από μελετημένες, στημένες με λιτότητα σκηνές, στο πρώτο μέρος έμμεσα και διακριτικά, στο δεύτερο άμεσα, με τρόπο αντικειμενικό, με την κάμερα να παραμένει απλός παρατηρητής στα δρώμενα μιας φαινομενικά «αγίας», στην πραγματικότητα φριχτής οικογένειας, που, όπως και η χώρα, μαζί και η υπόλοιπη Ευρώπη οδηγείται στη διάλυση. Το «Hollywood Reporter» έγραψε χαρακτηριστικά ότι δεν αποτελεί μέρος του «σινεμά του παράξενου», αλλά περισσότερο μια «ελληνική τραγωδία».

«Το "Miss Violence" του Αλέξανδρου Αβρανά είναι ένα ιδιοφυώς φτιαγμένο, εξουθενωτικό ελληνικό οικογενειακό πορτρέτο. Πιθανόν η πιο δυνατή ταινία εδώ μέχρι στιγμής», έγραφε από την πλευρά του ο αρχισυντάκτης του έγκριτου κινηματογραφικού περιοδικού Sight & Sound, Νικ Τζέιμς, ως μια πρώτη αντίδραση στην προβολή της ταινίας στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ.

«Αυτό που θέλει να πει η ταινία είναι πολύ απλά ότι συμβαίνουν πάρα πολλά πράγματα στον γύρω κόσμο, ακόμη και στο δίπλα διαμέρισμα και κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά να κάνει κάτι για αυτό» δήλωσε ο σκηνοθέτης της ταινίας στο cinemagazine.gr σε παλιότερη συνέντευξή του.

«Η αυτοκτονία του κοριτσιού είναι η αφορμή για να αποδειχτεί ότι ακόμη κι ένα τέτοιο γεγονός δεν ήταν ικανό για να κάνει κάποιον μέσα από την οικογένεια να αντιδράσει σε ένα κατεστημένο, ένα κοινωνικό στάτους. Όλοι θέλουν να επαναστατήσουν αλλά εν τέλει κανείς δεν επαναστατεί, γιατί όλοι θέλουν να έχουν κάποιον από πάνω τους, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο.»

Το εμπνευσμένο από πραγματικό περιστατικό σενάριο συνυπογράφουν ο ίδιος ο σκηνοθέτης με τον Κώστα Περούλη, του πυκνού καστ ηγούνται οι Θέμης Πάνου, Ελένη Ρουσσινού, Ρένη Πιττακή και Σίσσυ Τουμάση, ενώ σύντομες εμφανίσεις στην ταινία, που συμμετέχει στο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του Φεστιβάλ, κάνουν οι Χρήστος Λούλης, Γιώτα Φέστα, Μήνας Χατζησάββας και Μαρία Καλλιμάνη.

Ο Αβρανάς σε όλα τα έργα του, κινηματογραφικά αλλά και εικαστικά, εξετάζει θέματα κοινωνικά και πολιτικά. Τον ενδιαφέρουν οι προβληματισμοί που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο είτε ως ανεξάρτητη οντότητα είτε ως μέλος της κοινωνίας. Ο Αβρανάς σαρκάζει, προκαλεί, καταγγέλλει την αδιαφορία και την παθητικότητά μας.

Γεννημένος στη Λάρισα το 1977, σπούδασε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1998-2001) και στη συνέχεια στο Universitat der Kunste του Βερολίνου. Αποφοιτώντας το 2003, άρχισε να δραστηριοποιείται και στον κινηματογράφο και στον εικαστικό χώρο παρουσιάζοντας έργα του σε εκθέσεις και γυρίζοντας ταινίες μικρού μήκους, μέχρι να φτάσει στην πρώτη και κυρίως στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, η οποία, είτε με βραβείο από τη Μόστρα είτε όχι, πάει τον ελληνικό κινηματογράφο παραπέρα σε μια χρονική στιγμή που το έχουμε ανάγκη.