Τι 33 δηλαδή, στα 33 χρόνια δρομολογείται το σίκουελ, ζήτημα εάν με την κατάσταση των πραγμάτων θα το δούμε στο τέλος του 2022. Ποιος θέλει όμως αλήθεια μια συνέχεια, τόσες δεκαετίες μετά, στην πολύ επιτυχημένη εμπορικά κωμωδία του 1988;

Σύμφωνα με την εσωτερική ειδησεογραφία του Χόλιγουντ, αυτό το σίκουελ συζητιέται εδώ και, ναι, 33 χρόνια. Όλοι οι εμπλεκόμενοι πέρασαν καλά, πληρώθηκαν καλύτερα και ήθελαν να το επαναλάβουν. Ειδικά ο Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ, κέρδισε εδώ την ουσιαστικά πρώτη δόξα του, εδώ τον είδε ο περισσότερος κόσμος, εδώ έγινε σταρ πρώτου μεγέθους και θα εξακολουθούσε για τα πρώτα χρόνια του '90. Λίγα χρόνια μάλιστα μετά επρόκειτο να παίξει ο Έντι Μέρφι το (μαύρο) τρίτο μέρος των αδελφών που χάθηκε μετά τη γέννα. Δεν συνέβη και τελικά προσφάτως έκατσε στην συνταγή ο Τρέισι Μόργκαν που είναι καλός, χρυσός, αστείος (λένε), αλλά και περίπου 1/4 του αιώνα νεότερος των τριδύμων - πράγμα που πάντως μπορεί να βγάλει κωμωδία. Ο Μόργκαν ήταν και αυτός, λέει ο Ιβάν Ράιτμαν, που έκατσε κάτω και ξανάγραψε όλο το σενάριο βάζοντας τον χαρακτήρα του μέσα.

Και τώρα ξεκινά η θηρία των χρημάτων. Αν ο προϋπολογισμός κρατηθεί χαμηλά, ως οφείλεται, μιας και τα κασέ δεν υφίστανται πλέον, όλο και κάποια πλατφόρμα θα θελήσει και να το στεγάσει, στις ΗΠΑ ένας παράγοντας νοσταλγίας θα δημουργήσει ενδιαφέρον, κάτι θα γίνει. Η απομύζηση όμως μιας καλής κωμικής ιδέας τόσα χρόνια μετά, και μάλιστα όχι σαν reboot αλλά σαν συνέχεια, φέρνει μια -περίλυπη- περίσκεψη για το χολιγουντιανό κυρίως ρεύμα του 21ου αιώνα.