Δεν είναι η πρώτη φορά που οι άνθρωποι του σινεμά επιτίθενται στα μεγάλα στούντιο με τελευταίους τους Στίβεν Σόντερμπεργκ και Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Ο σκηνοθέτης των επιτυχιών της πρώιμης δεκαετίας του ’80, «Ένα Τρελό Θηριοτροφείο», «Πολυθρόνα για Δύο», «Blues Brothers» και «An American Werewolf in London», Τζον Λάντις, προστίθεται στη λίστα των κινηματογραφιστών που κατηγορούν την αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία για παντελή έλλειψη πρωτότυπων ιδεών και για κακής ποιότητας προϊόντα.

Από το φεστιβάλ Mar del Plata της Αργεντινής, ο Λάντις δήλωσε ότι τα στούντιο μοιάζουν με «γιγάντιους διεθνείς οργανισμούς που δεν πληρώνουν φόρο. Τα περισσότερα είναι υποδιαιρέσεις πολυεθνικών που όμως δεν κινούνται πλέον στο χώρο του θεάματος».

«Η Time Warner, η British Petroleum, η Sony δεν είναι εταιρείες, είναι ολόκληρα κράτη» λέει ο Λάντις. «Κάποιοι από εμάς στάθηκαν τυχεροί. Εγώ άρχισα να κάνω ταινίες για τα στούντιο κατά τη δεκαετία του ’70. Τότε δεν είχαν δύναμη, αλλά τουλάχιστον ήταν ακόμα στούντιο. Τώρα πια δεν υπάρχουν πρωτότυπες ιδέες.... αυτό που κανείς δεν καταλαβαίνει είναι ότι δε μετράει απλά η σύλληψη μιας ιδέας, η όλη ιστορία είναι πώς την κάνεις πράξη».

Ο Λάντις δε δίστασε να χαρακτηρίσει τη βιομηχανία «γελοία», υποστηρίζοντας ότι η προσπάθεια προσέλκυσης θεατών στις αίθουσες γέννησε μια σειρά από κακής ποιότητας ταινίες σε 3D.

O σκηνοθέτης και παραγωγός παραδέχτηκε ότι ακόμα γυρίζονται καλές ταινίες, αλλά είναι λίγες και με μικρή συχνότητα. «Πάντα θα γίνονται αξιόλογες προσπάθειες, αλλά είναι όλο και δυσκολότερο να τις δούμε» σημειώνει. «Και τα στούντιο δεν ενδιαφέρονται πια να κάνουν καλές ταινίες, απλώς προσπαθούν να κάνουν κάτι που θα τραβήξει κόσμο».

«Έχουμε ταινίες σαν το "Avatar" και το "Gravity" του Αλφόνσο Κουαρόν. Είναι υπέροχες όταν τις βλέπεις. Τώρα, αν είναι καλές ταινίες; Όχι δεν είναι. Αλλά είναι ένα διασκεδαστικό θέαμα, τεχνικά φαντασμαγορικό».

«Δεν είμαι τόσο παλιάς γενιάς, αλλά πολλές από τις ταινίες μου έκοψαν περισσότερα εισιτήρια τη δεύτερη, τρίτη, ή τέταρτη εβδομάδα προβολής τους, γιατί τότε υπήρχε αυτό που λέμε διαφήμιση στόμα με στόμα. Σήμερα αν μια ταινία δε γεμίσει τα ταμεία το πρώτο τριήμερο, είσαι τελειωμένος».

Ο Λάντις, που η τελευταία του ταινία ήταν η άχρωμη μαύρη κωμωδία «Burke and Hare» το 2010, συμφωνεί με συναδέλφους του ότι το μέλλον είναι στην τηλεόραση. Εκεί υπάρχει καινοτομία, γιατί οι παραγωγοί δε φοβούνται να δοκιμάσουν κάτι νέο: «Γίνονται πολλά ενδιαφέροντα πράγματα στην καλωδιακή σήμερα, γιατί στην τηλεόραση τους παίρνει να ρισκάρουν».