Για την πρώτη λαμπρή εποχή του στουντιακού τρόμου της Universal, εδώ στο cinemagazine θα υπάρχει πάντα ένας αποθεωτικός λόγος. Ήταν η ιστορική στιγμή, που όλο το γερμανικό ταλέντο, που έσφυζε πια τότε στα αμερικανικά στούντιο, εννόησε ότι η λογοτεχνία του Φανταστικού έπρεπε να περάσει, σαν γράμμα και σαν πνεύμα, στο πανί. Που εμβρόντητο τότε από την έλευση του Ήχου ήταν έτοιμο για τις πρώτες φιλόδοξες ενατενίσεις βασικών ιδεών του 19ου αιώνα - πρωτίστως δηλαδή του Ρομαντισμού.
Περισσότερο από ταινίες τρόμου, αν και επ' ουδενί ελεύθερες από τροματικές συνέπειες της γραφής τους, οι ταινίες εκείνες ήταν μια ποιητική, χιουμοριστική, πολυεπίπεδη και βαθιά κινηματογραφική τροποποίηση μεγάλων βιβλίων του τότε περασμένου αιώνα. Πολλοί από μας ανδρωθήκαμε κινηματογραφικά με τα έργα αυτά, ενώ μέσα τους λικνίζεται μεγάλο μέρος του ασύλληπτου ταλέντου που είχε συγκεντρωθεί τότε στο Χόλιγουντ.
Τώρα, σε μια εποχή που αμφιβάλλεις κατά πόσον τα έργα αυτά παραμένουν σχετικά εν μέσω ρευμάτων κι αισθητικής νοοτροπίας μακράν απέχουσας από την τότε λογική, η Universal θα επιχειρήσει μια παιδευτική γνωριμία με μέρος του καταλόγου της από την εποχή. Θα προβληθούν, αρχής γενομένης από την μεθεπόμενη Παρασκευή, ο «Δράκουλας», η «Μούμια», ο «Φράνκενσταϊν» και η «Νύφη του Φράνκενσταϊν», ο «Wolfman», ο «Αόρατος Άνθρωπος» και η διασκεδαστική παρωδία, που σήμαινε βέβαια και την πρώτη παρακμή των «λογοτεχνικών τεράτων», «Άμποτ και Κοστέλο Συναντούν τον Φράνκενσταϊν». Οι ταινίες θα προβάλλονται στο κανάλι Fear: The Home of Horror.
Η Universal, μετά το «Mummy» με τον Τομ Κρουζ, που θεωρείται οικονομική αποτυχία παρότι έκανε πάνω από 400 εκατομμύρια εισπράξεις (κάτι είναι πολύ λάθος κατά Χόλιγουντ μεριά, δεν κουραζόμαστε να το λέμε), ακύρωσε το αρχικό της πλάνο για Σύμπαν βασισμένο στα Τέρατά της και στράφηκε σε ταινίες χαρακτήρων, μικρότερου προϋπολογισμού και δημιουργικής «ευστάθειας», ας το πούμε ευγενικά. Πρώτο πόνημα στη λογική αυτή ήταν ο «Αόρατος Άνθρωπος» του Λι Γουάνελ, που από 7 εκατομμύρια κόντεψε τα 140 σε όλο τον κόσμο.
Με πυξίδα αυτό, αν και δυσπιστείς ότι θα επιτευχθεί με τόσο χαμηλό budget, το στούντιο έχει στα σκαριά πληθώρα τίτλων όπως τα «Dark Army», «Renfield», «Invisible Woman» (...), «Wolfman» (με τον Ράιαν Γκόσλινγκ, δύσκολο να κρατήσεις τον προϋοπολογισμό χαμηλά), «Little Monsters», «The Thing», «Van Helsing» και αρκετές ακόμα.
Τερατολογία έπεται.
