Αχ, ο Μπίλι Ζέιν. Στα νιάτα του είχε το παρουσιαστικό χολιγουντιανού ζεν πρεμιέ των '30s, τον θυμόμαστε πια μόνο όταν πέφτουμε πάνω σε πρωτότυπα άρθρα με τίτλο «οι Έλληνες του Hollywood». Τον προσέξαμε πρώτη φορά στο «Dead Calm» (1989) του Φίλιπ Νόις, όπου άνοιγε περισσότερες ρωγμές στην ήδη διαρραγείσα σχέση των Νικόλ Κίντμαν και Σαμ Νιλ, τρία χρόνια μετά η Σάλι Πότερ του έδωσε βασικό ρόλο στον εικαστικό θρίαμβο του «Orlando»(1992). Οι φαν της cult κωμωδίας δεν ξεχνούν την παρουσία του στη «Σιωπή των Αχαμνών» (The Silence of the Hams, 1993), προσπάθησαν να τον κάνουν και σταρ, μα οι αναιμικοί, ρετρό υπερηρωισμοί του «The Phantom» (1996) έβαλαν φρένο στα σχέδια- δυο λεπτά στην ταινία αρκούν για να καταλάβεις το γιατί. Ο βασικός λόγος που θα αφήσει το μικρό του αποτύπωμα στην κινηματογραφική ιστορία, είναι επειδή υποδύθηκε ατρόμητα τον κακό στον «Τιτανικό» (1997) του Τζέιμς Κάμερον, κάνοντας εκατομμύρια θεατές να τον μισήσουν.
Μετά από πάρα πολλά χρόνια και ακόμα περισσότερες ταινίες – έχει χρονιές που μετρά 7 με 8 credits – ο Ζέιν συμμετέχει και πάλι σε ένα εγχείρημα που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον ενός ευρύτερου κοινού, καθώς πρόκειται να υποδυθεί τον Μάρλον Μπράντο. Ως γνωστόν, δεν χρειάζεται οι ηθοποιοί που υποδύονται αληθινά πρόσωπα να είναι πλασμένοι κατ’εικόνα και καθ’ομοίωσιν του βιογραφούμενου, καλό είναι όμως να μην περνάμε και στο άλλο άκρο – βλέπεις τη σειρά «The Offer» και αναρωτιέσαι αν οι υπεύθυνοι του casting είχαν πρόβλημα με τα μάτια τους. Στην περίπτωση του Ζέιν, με την αρωγή των τεχνικών μακιγιάζ, η ομοιότητα είναι ανατριχιαστική, κατά το γνωστό δημοσιογραφικό κλισέ.
Η ταινία λέγεται «Waltzing with Brando» και βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Μπέρναρντ Τζατζ, ενός αρχιτέκτονα που είχε προσλάβει ο Μπράντο για να χτίσει έναν «οικολογικό παράδεισο» στην Ταϊτή. Σύμφωνα με τη σύνοψη του βιβλίου, οι ιστορίες δεν αφορούν«τον ηθοποιό, αλλά τον άνθρωπο», ήδη μας ζώνουν τα φίδια, μετά βλέπουμε και το βιογραφικό του σκηνοθέτη Μπιλ Φίσμαν και σκιαζόμαστε ακόμα περισσότερο.
Ας ελπίσουμε η ταινία να βλέπεται και να φέρει καλύτερους ρόλους για τον Ζέιν, τους αξίζει, είναι και ωραίος τύπος, διαβάζουμε, και δεν έχουμε κανέναν λόγο να το αμφισβητήσουμε.
