Συνεχίζοντας την οσκαρολογία, φαινομενικά η «Anora» περνάει στην πρώτη θέση των στοιχημάτων, στην πράξη οφείλουμε να επισημάνουμε ότι από τα περίπου 19.000 μέλη των παραγωγών κι από τα 12.000 μέλη των σκηνοθετών, γύρω στα 500-600 από έκαστη ένωση ψηφίζουν στην Οσκαρική Ακαδημία. Συνεπώς, σε χρονιά που δεν υπάρχει αδιαφιλονίκητο φαβορί και οι ψήφοι μοιράζονται, μπορεί να πέσουν έξω οι παραγωγοί, όπως έχει συμβεί τρεις φορές μέσα στην τελευταία δεκαετία – το είδαμε το 2015 με το «Big Short», το 2016 που βράβευσαν το «La la Land» και το 2019 που βράβευσαν το «1917».

Η «Anora», ωστόσο, δεν έχει χρησιμοποιήσει τεχνητή νοημοσύνη, κάτι που πλήττει την οσκαρική καμπάνια του προηγούμενου «φαβορί» κατά τα στοιχηματικά πρακτορεία, του «Brutalist» - εκτιμούμε ότι είναι περισσότερο ταινία κριτικού η συγκεκριμένη ταινία, αλλά τον τελευταίο λόγο τον έχει το εκλογικό σώμα.  Είναι τέτοια η ανησυχία του χώρου για την έλευση της Α.Ι. που η Ακαδημία σκέφτεται πολύ σοβαρά από την επόμενη χρονιά να απαιτήσει από όλους τους υποψηφίους να δημοσιεύουν τον τρόπο και την έκταση στην οποία χρησιμοποιήθηκαν εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, με ποινή αποκλεισμού σε όποιον δεν πράξει τα δέοντα.

Ασφαλώς, σημασία έχει πώς χρησιμοποιείται η Α.Ι. και όχι η χρήση της καθαυτή, ωστόσο στην περίπτωση του «Βrutalist» χρησιμοποιήθηκε τεχνητή νοημοσύνη για να φτιάξουν την προφορά του Έντριεν Μπρόντι και της Φελίσιτι Τζόουνς, πρόκειται δηλαδή για σαφή παρέμβαση στην ερμηνεία τους – και οι προφορές συνεκτιμούνται στην αποτίμηση μιας ερμηνείας από τους επαγγελματίες. Το κατά πόσο αυτή η παρέμβαση κρίθηκε ουσιώδης, θα φανεί στην κάλπη.