Έκανε την δυναμική της εμφάνιση την δεκαετία του '80 με συμμετοχές στον «Σημαδεμένο» (1983) του Μπράιαν Ντε Πάλμα, στις «Μάγισσες του Ίστγουικ» (1987) του Τζορτζ Μίλερ, στην «Γυναίκα του Γκάγκστερ» (1988) του Τζόναθαν Ντέμι και στις «Επικίνδυνες Σχέσεις» («Dangerous Liaisons») του Στίβεν Φρίαρς, ταινία που της χάρισε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Ο λόγος για την ταλαντούχα και γοητευτική Μισέλ Φάιφερ, που αρχές '90s βρέθηκε απέναντι σε ένα δίλημμα όταν της προτάθηκε τόσο ο ρόλος της Κόμμισα Ολένσκα για τα «Χρόνια της Αθωότητας», προσωπική επιλογή του Μάρτιν Σκορσέζε (που δέχτηκε), αλλά και εκείνος της Κλαρίς Στάρλινγκ στην «Σιωπή των Αμνών» του Τζόναθαν Ντέμι (που αρνήθηκε).

Η ίδια εξηγεί πως τρόμαξε από το σενάριο «γιατί εκεί μέσα υπήρχε κάτι νοσηρό», ενώ μετανιώνει περισσότερο που έχασε την ευκαιρία να δουλέψει ξανά με τον (εκλιπόντα) Τζόναθαν Ντέμι. Εκείνο που η Φάιφερ τονίζει πως την τρομοκράτησε πιο πολύ στην ιστορία ήταν πως «στο τέλος νικάει το κακό κι ένιωσα άβολα να το βγάλω αυτό προς τον κόσμο».

Η ταινία που έδωσε Όσκαρ, Bafta και Χρυσή Σφαίρα ερμηνείας στην (ήδη τότε οσκαρούχα) Τζόντι Φόστερ, φέτος έχει επέτειο 30 χρόνων, κάτι που γιόρτασαν οι Φόστερ και Χόπκινς σε πρόσφατο διαδικτυακό reunion, ενώ ο χαρακτήρας της Κλαρίς Στάρλινγκ πρόσφατα ενέπνευσε και τηλεοπτικό spin-off.

Τα παραπάνω δήλωσε η Φάιφερ σε συνέντευξή της στο New Yorker (διαβάστε την όλη εδώ), στην οποία αναπολεί την συνεργασία της με τον Ντέμι στην «Γυναίκα του Γκάγκστερ» και θυμάται το καλύτερο κομπλιμέντο που δέχτηκε από τον Μάρτιν Σκορσέζε όταν συναντήθηκαν για τα «Χρόνια της Αθωότητας»: «Νόμιζα πως στ’ αλήθεια ήσουν εκείνο το μελαχρινό κορίτσι από το Νιου Τζέρσει».