Ένας «υπό εξαφάνιση» θησαυρός συναντά το παγκόσμιο κοινό με την κυκλοφορία στις της ταινίας «Η Πριγκίπισσα και ο Βάτραχος» από το στούντιο της Walt Disney Animation, σηματοδοτώντας την επιστροφή στο χειροποίητο κινούμενο σχέδιο, το οποίο, άλλωστε έχει κατ’ εξοχήν συνδεθεί με το στούντιο της Walt Disney.
Το κινούμενο σχέδιο ως υψηλή τέχνη είναι η βάση στην οποία ο οραματιστής Disney έχτισε την αυτοκρατορία του, ξεκινώντας, στην ουσία, με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων, «Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι», το 1937.
Από τότε, η παρέλαση αγαπημένων «χειροποίητων» ηρώων συμπεριέλαβε τον Πινόκιο, τον Ντάμπο το Ελεφαντάκι, τη Λαίδη και τον Αλήτη, τον Σίμπα, τον Πίτερ Παν, τον Πόγκο και την Περντίτα, αλλά και μια ολόκληρη γκάμα από πριγκίπισσες, πιο αναγνωρίσιμες κι από τους πιο διάσημους κινηματογραφικούς αστέρες.
Οι σκηνοθέτες της ταινίας «Η Πριγκίπισσα και ο Βάτραχος», Ρον Κλέμεντς και Τζον Μάσκερ, είδαν τη δυνατότητα του να επιστρέψουν σ’ αυτή την τόσο πλούσια παράδοση κινηματογραφικών παραμυθιών σα μια ευκαιρία που δεν έπρεπε να χάσουν.
Ο Κλέμεντς πιστεύει πως «Η Πριγκίπισσα και ο Βάτραχος» είναι «μια σημαντική ταινία για διαφορετικούς λόγους, ο σημαντικότερος από τους οποίους είναι ότι η Disney αποφασίζει να επιστρέψει στο κλασικό, χειροποίητο animation, με εικόνες που δεν έχουμε δει για πολλά πολλά χρόνια». Ο Μάσκερ συμπληρώνει, «Μου προκαλεί ενθουσιασμό να δουλεύω σε μια τέτοια ταινία, γιατί συνεργάζομαι με όλους αυτούς τους καλλιτέχνες που έχουν τη δυνατότητα να επιδείξουν τη μαεστρία τους. Πιστεύω ότι το κοινό βυθιστεί ξανά στον κόσμο του παραδοσιακού κινουμένου σχεδίου με μεγάλη χαρά!»
Για την πλειάδα των καλλιτεχνών που είχαν την τύχη να δουλέψουν στην ταινία, ο ενθουσιασμός του να δημιουργούν σε μία φόρμα που συνδέει τον animator με το κοινό μ’ έναν απτό τρόπο -από την έμπνευση, στο χαρτί και το μολύβι, στο φιλμ και, τελικά, στην οθόνη- εξαπλώθηκε σαν επιδημία. Για πολλούς σήμαινε την εκπλήρωση του ονείρου που είχαν όταν ξεκινούσαν την καριέρα τους.
Μιλώντας εκ μέρους όλων των animators της ταινίας «Η Πριγκίπισσα και ο Βάτραχος», ο Αντρέας Ντεζά λέει, «Το να δημιουργείς μια εικόνα που κινείται εμπεριέχει μια δόση μαγείας και ανάτασης που δε γερνά ποτέ».
