Η Νάταλι Γουντ είχε μια βραχύβια καριέρα δυσανάλογα μεγάλου στίγματος. Η παρουσία της σε ταινίες που όρισαν μια εποχή («Επαναστάτης Χωρίς Αιτία», «Πυρετός στο Αίμα», «West Side Story» - για τα πρώτα δύο υποψήφια και για Όσκαρ) και η αγάπη του κοινού στο πρόσωπό της, συνέβαλαν σε μια θύελλα συγκίνησης κατά τον πρόωρο χαμό της. Θύελλα που δεν κόπασε από το ανελέητο μυστήριο (και την συνεπακόλουθη εκμετάλλευσή του από τη δημοσιότητα) για εκείνη τη νύχτα της 29ης Νοεμβρίου, που η Γουντ πνίγηκε στα νερά του Ειρηνικού. Στη θαλαμηγό ήταν ο άντρας της, Ρόμπερτ Βάγκνερ, και ο φίλος του ζευγαριού Κρίστοφερ Γουόκεν. Απαντήσεις δεν ήρθαν ποτέ, αμφότεροι επισήμως δεν θεωρήθηκαν ύποπτοι και ο θάνατος αποδόθηκε σε ατύχημα.

Με τέτοιο επίλογο είναι δεδομένο πως η... υποσημείωση μιας καριέρας δεν θα απασχολούσε ποτέ τον πολύ κόσμο. Το θέμα όμως είναι πως το ίχνος της Γουντ στο Χόλιγουντ δεν είναι ευκαταφρόνητο. Μέσα στο στουντιακό σύστημα η Γουντ, με όπλο ένα ενίοτε συναρπαστικό ταλέντο και επιλογές που μπορεί να μην είναι πια όσο γνωστές θα έπρεπε, αλλά είναι εξόχως σημαίνουσες, είναι ένα από τα θηλυκά σημεία αναφοράς μιας εποχής κυριευμένης από τους μύθους της Μέριλιν, του Ντιν, του Μπράντο. 

Με το «Natalie Wood: What Remains Behind» ο Λοράν Μπουζερό έφτιαξε ένα ντοκιμαντέρ που επιχειρεί να ξεφύγει από τις σκιές ενός θανάτου και να βγει στο φως ενός ολοκληρωμένου ταλέντου. Ανέκδοτο υλικό, ημερολόγια, home movies, συνεντεύξεις από σωρεία ανθρώπων του περιβάλλοντός της (όχι πάντως και από την Λάνα Γουντ, αδελφή της, που δεν έπαψε ποτέ να ισχυρίζεται εγκληματικές συνθήκες θανάτου της αδελφής της), κοσμούν μια δουλειά που επιχειρεί να υπενθυμίσει μια γυναίκα που έζησε, εργάστηκε, δημιούργησε και ενέπνευσε έναν άλλο καλλιτεχνικό ρόλο για τον εαυτό και το φύλο της, σε μια αντίξοη εποχή.

Το ντοκιμαντέρ θα έχει την πρεμιέρα του στο HBO στις 5 Μαίου.