Στο πλευρό τους και ο αδελφός του Ζήνου, Ηλίας, που μόλις βγήκε από τη φυλακή και ψάχνει δουλειά για να δείξει ότι αναμορφώθηκε.
Το περίτεχνο σενάριο, που φιλοξενεί ακόμα πολλά απολαυστικά δευτερεύοντα πρόσωπα, «κεντάει» πάνω σε μια απλή ιστορία ανόδου και πτώσης εναλλάξ. Οι απέριττοι αφηγηματικοί ρυθμοί σε "βεντουζώνουν" στην οθόνη. Το χιούμορ δονείται σε κάθε σχεδόν σκηνή - αν δεν μας απατά η μνήμη, δεν θυμόμαστε να έχουμε γελάσει τόσο πολύ σε καμία άλλη φεστιβαλική προβολή.
Και οι μουσικές επιλογές, σε άψογη όσμωση με τα τεκταινόμενα, σε ξεσηκώνουν, από Cool and the Gang και Κέρτις Μέιφιλντ μέχρι... «Φραγκοσυριανή» και «Το σχολείο» των Olympians - τούτο το τελευταίο σ' ένα εντελώς εκπληκτικό στιγμιότυπο που μας έκανε να κλαίμε από τα γέλια.
Πρωταγωνιστής, ο Αδάμ Μπουσδούκος, φίλος και ενίοτε συνεργάτης του Ακίν, δίπλα στον Μπιρόλ Ουνέλ («Μαζί ποτέ») και Μόριτζ Μπλάιμπτρε.
Πάνω που νομίζαμε ότι η φετινή Μόστρα δεν είχε καμία ελληνική ταινία να παρουσιάσει, να σου ο Τουρκογερμανός, με ένα φιλμ ελληνικότερο των δικών μας ελληνικών!
Μπορεί και να μας επηρέασε το ενθουσιώδες χειροκρότημα που έπεσε στους τίτλους του φινάλε, πάντως τον Χρυσό Λέοντα διά χειρός του προεδρεύοντος της κριτικής επιτροπής Ανγκ Λι τον βλέπουμε για εκεί.
Εκτός κι αν οι ψήφοι ευνοήσουν τελικά την έτερη πολυαγαπημένη ταινία του Διαγωνιστικού, το «Lebanon» του Ισραηλινού Σαμουέλ Μάοζ, πολεμικό δράμα ιδιοφυώς σκηνοθετημένο και ψυχολογικό θρίλερ κλειστού χώρου - όπου χώρος το εσωτερικό ενός ισραηλινού τανκ και ήρωες οι φοβισμένοι στρατιώτες που το κατευθύνουν στα μακελεμένα χωριά του νοτίου Λιβάνου τις πρώτες μέρες του εμφυλίου, το 1982.
ΡΟΜΠΥ ΕΚΣΙΕΛ
