Από τον φιλόδοξο Ali G και τον συμπαθή Μπόρατ ως το πρόσφατο «Who Is America?», o Σάσα Μπάρον Κοέν σατίρισε ανοιχτά την υποκρισία της εποχής μας και έβαλε μέσα σε «αόρατες» κάμερες απίθανες περσόνες τις αληθινής ζωής στις ΗΠΑ, δημιουργώντας ένα εξωφρενικό σε στιγμές χιούμορ γύρω από τους μηχανισμούς της εποχής μας που επηρεάζουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε και μιλάμε. Ο γνωστός κωμικός άφησε για λίγο την κωμική του φιγούρα και μίλησε ανοιχτά για αυτό που αποτελεί για τον ίδιο το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής μας. Τη συσσώρευση πάρα πολλών πληροφοριών σε λίγους ανθρώπους οι οποίοι έχουν τον απόλυτο έλεγχο στο πως διοχευτεύονται αυτές στο κοινό.
Λαμβάνοντας το βραβείο της Anti-Defamation League, ο Κοέν αναφέρθηκε στα social media και τον πολύ μικρό αριθμό εταιριών που πλέον καθορίζουν την τύχη ιδεολογιών, παραδεχόμενος πως πλέον ακόμη και το επιθετικό χιούμορ όπως το δικό του δε μπορεί να κάνει κάτι για να ανατρέψει την κατάσταση.
«Ναι, ένα μέρος από το χιούμορ μου, ίσως και το μισό από αυτό να είναι εντελώς εφηβικό και το άλλο μισό ακόμη πιο παιδιαρίστικο. Αλλά δεν είμαι ακαδημαϊκός, είμαι κωμικός. Αυτό που ξέρω είναι πως όλο αυτό το μίσος και η βία της εποχής μας διευκολύνεται από έναν μικρό αριθό ιντερνετικών εταιριών που αποτελούν την ισχυρότερη μηχανή προπαγάνδας που έγινε στην ιστορία.
Σκεφτείτε το, το Facebook, το YouTube, η Google και το Twitter επηρεάζουν δισεκατομμύρια ανθρώπων. Οι αλγόριθμοι που χρησιμοποιούν αυτές οι πλατφόρμες προωθούν περιεχόμενο που κρατά τους χρήστες ενεργούς - ιστορίες που αποζητούν τα βασικά μας έντστικτα και ενεργοποιούν οργή και φόβο. Πρέπει να κάνουμε μια θεμελιώδη αναθεώρηση στο πως αυτά προωθιύν μίση, συνωμοσίες και ψεύδη.»
Ο Κοέν στάθηκε σε μια πρόσφατη δήλωση του Μαρκ Ζούκερμπεργκ για τους κινδύνους στο να μπουν κανόνες στην ελεύθερη έκφραση του ίντερνετ: «Κάποιοι από τους διαλόγους που γίνονται δεν έχουν κανένα νόημα. Θα υπάρχουν πάντα ρατσιστές, μισογύνηδες, αντισημιτιστές και παιδόφιλοι, αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να τους δίνουμε μια δωρεάν πλατφόρμα για να αναπτύσσουν τις ιδέες τους και να στοχοποιούν θύματα. Ο Ζούκερμπεργκ είναι ένας από τους 6 ανθρώπους που αποφασίζουν αυτή τη στιγμή τις πληροφορίες που λαμβάνει ο κόσμος. Αυτοί οι έξι, όλοι αμερικανοί και δισεκατομμυριούχοι, ενδιαφέρονται περισσότερο να αυξήσουν την αξία των μετοχών τους παρά να προστατεύσουν τη δημοκρατία, κάνοντας κάτι σαν ιδεολογικό ιμπεριαλισμό. Αντί να αποφασίζουν αυτοί οι έξι, ας αφήσουν τους εκλεγμένους αντιπροσώπους μας να το κάνουν.
Θα πρέπει επιτέλους να αποκαλέσουμε αυτές τις έξι εταιρίες αυτό που πρραγματικά είναι: οι μεγαλύτεροι εκδότες στην ιστορία. Ας υιοθετήσουν λοιπόν βασικά ιδεώδη και κανόνες που οι εφημερίδες, τα περιοδικά και η τηλεόραση κάνει εδώ και χρόνια. Υπάρχουν κανόνες και στην τηλεόραση και στο σινεμά, για πράγματα που μπορούμε να πούμε ή να μη πούμε.»
Η φράση πάντως του Κοέν που έγινε - ειρωνικά - viral ήταν ένα παράδειγμα που έδωσε για την αποποίηση των ευθυνών του Facebook σε όσα μεταφέρονται στον κόσμο μέσω αυτού: «Αν κάποιος πληρώσει, το Facebook μπορεί να βάλει πολιτική διαφήμιση ακόμη και αν ξέρει πως αυτός που τη βάζει λέει ψέματα. Με αυτή τη λογική, αν ήμασταν στο 1930, το Facebook ήταν ικανό να βάλει διαφήμιση 30 δευτερολέπτων όπου ο Χίτλερ προτείνει "λύσεις" στο "πρόβλημα με τους Εβραίους". Θα πρέπει οπωσδήποτε να μπαίνει ένας έλεγχος σε όλα αυτά και να μην κρύβεται κάτω από την ομπρέλα της ελευθερίας της έκφρασης.»
