H χολή που δέχεται το «Matrix Resurrections», ειδικά σε σχέση με τα φασαριόζικα σίκουελ που προηγήθηκαν είναι άδικη στα μάτια μας. Δυστυχώς, οι executives των στούντιο επιβεβαιώνονται διαρκώς, οι  φαν θέλουν να βλέπουν τα ίδια και τα ίδια, θέλουν οι δημιουργοί να τηρούν τα ιερά κείμενα – τα έχει πει όλα το «Cabin in the Woods». Η ταινία, πρακτικά, προσπαθεί να τιμήσει το πνεύμα της πρώτης ταινίας και να μας πιάσει στον ύπνο, να ανατρέψει τις προσδοκίες μας. Έχουμε αρκετές ενστάσεις σε βάρος της, αλλά είναι πολύ πιο «Matrix», σε σχέση με τα δυο προηγούμενα σίκουελ, αυτό να της το αναγνωρίσουμε. Δυστυχώς, προτιμάται ο τύπος έναντι της ουσίας – ξεχνάμε ότι (και) το στοιχείο της έκπληξης ήταν εκείνο που έκανε το «Matrix» τόσο αγαπητό πίσω στα τέλη των ‘90s.

Από την ταινία έλειπε ο Λόρενς Φίσμπερν ως Μορφέας, τον αντικαθιστούσε ο Γιαχία Αμπντούλ-Ματίν ΙΙ, που ατζέντηδες και executives παλεύουν να «συμβεί» εδώ και μια πενταετία, μάλλον πρέπει να το πάρουν απόφαση ότι δεν διαθέτει ούτε το δραματικό εκτόπισμα, ούτε το πρωταγωνιστικό ανάστημα. Ο Φίσμπερν, που κάνει τον γυρο των συνεντεύξεων προωθώντας το «Amateur», όπου συμπρωταγωνιστεί. «Πρόσφερα τις υπηρεσίες μου για το τέταρτο Matrix, αλλά δεν τους είδα να ενθουσιάζονται. Δεν ξέρω για ποιον λόγο, αλλά τελικά δεν έπαιξα στην ταινία», κατέληξε ο ηθοποιός.

 Εδώ που τα λέμε, χαμένος δεν βγήκε, λίγα χρόνια μετά η ταινία μοιάζει σαν να μην συνέβη ποτέ.