Και μη νομισθεί ότι το κοροϊδεύει κανείς. Αν πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στο σενάριο αξιόλογων δημιουργών που κάνουν μια ταινία στα 5 χρόνια και ανάλογων που δεν αδειάζουν ούτε για το κυλικείο των παραγωγών τους γυρίζοντας ακατάπαυστα, διαλέγεις το πρώτο. Οι σκηνοθέτες πρέπει να σκηνοθετούν, η άσκηση καλυτερεύει και κάποτε θα «αποφέρει» και την μεγάλη ταινία. Θα μου πεις περιμένεις την μεγάλη ταινία από τον Ρίντλεϊ Σκοτ ή τον Λούκα Γκουαντανίνο - τον έτερο μεγάλο ψυχάκια/εργασιομανή των καιρών μας; Ίσως όχι απαραίτητα, αλλά αυτό δεν είναι θέμα γούστου και απόψεων, είναι θέμα παραγωγών με οδηγούς ανθρώπους δεδομένα κινηματογραφικούς που έχουν κάτι να δείξουν - στην περίπτωση του Λούκα και κάτι να πουν.

Έχοντας πει αυτα, στα 5-6 έτοιμα/τρέχοντα/επικείμενα του Γκουαντανίνο, ο Σκοτ αντιπαρατάσσει, ένα για την Μάχη της Βρετανίας (αλλά αναμένεται το «Blitz» του ΜακΚουίν για να δει ο Σκοτ αν θα υπάρξει ενδιαφέρον κοινού για κάτι τέτοιο), ένα υπό άμεση παραγωγή για τους Bee Gees (Χάρι Στάιλς και Πολ Μέσκαλ ακούγονται ήδη για το «You Should Be Dancing»), ένα Γουέστερν («γιατί είμαι φανατικός του είδους και δεν έχω κάνει ένα», λέει), ένα θρίλερ, το «Bomb», ο... 3ος «Μονομάχος» που απλώς περιμένει πώς θα πάει ο 2ος, ένα χρηματιστηριακό θρίλερ («Big Dogs»), μια κατασκοπία («Queen & Country»). Σύνολο...7 τρέχοντα σχέδια.

Σε λίγο καιρό γίνεται 87, σε τρεις εβδομάδες βγαίνει ο 2ος «Μονομάχος», αν εξακολουθήσει έναν ωραίο ρυθμό δύο ταινιών τον χρόνο στα 90 του θα τα έχει καθαρίσει, καλά να είναι, έμπνευση δημιουργικότητας και ενθουσιασμού για τη δουλειά του είναι ο άνθρωπος, τα υπόλοιπα είναι δευτερολογίες.