Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί «μα ποιοι ψηφίζουν εκεί στην Ακαδημία» με τις αποφάσεις των , οσκαρικών ψηφοφόρων που κατά κανόνα επιλέγουν πιο συντηρητικά ταινίες ή ερμηνείες που δε σου αλλάζουν και τη ζωή σε σχέση με πιο τολμηρές κινηματογραφικά δουλειές που συχνά παραγκωνίζονται.

Δεν είναι συνηθισμένο να παραδέχεται ένας δις βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός ότι στέλνει το φακελάκι του στην Ακαδημία χωρίς να έχει άποψη για όλους τους διαγωνιζόμενους, ούτε βοηθάει τους αναλυτές των αποτελεσμάτων η ομολογία του ότι συχνότερα αφήνει τη γυναίκα του, Παουλέτα, πρώην μοντέλο, να αποφασίσει. «Αυτή βλέπει όλες τις ταινίες και ψηφίζει! Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας» δε δίστασε να πει δημοσίως ο 57χρονος ηθοποιός. «Βλέπω κάποιες στα dvd που μας στέλνουν αλλά εκείνη δεν αφήνει καμία στο συρτάρι. Δε θεωρεί σωστό να αδικήσουμε κάποιον υποψήφιο!»

Η κυρία Ουάσινγκτον δε θα είναι η μόνη λαθραία ψηφοφόρος, πάντως οι σύζυγοι  μάλλον δεν είναι ο λόγος που τα αποτελέσματα της οσκαρικής απονομής τα ακολουθούν σχεδόν πάντα παράπονα.

Οι εξομολογήσεις του Ντένζελ συνέπεσαν με νέα έρευνα γύρω από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των μελών της Ακαδημίας, που παρά τις δηλώσεις του προέδρου Τομ Σέρακ ότι το σώμα των κριτών προσπαθεί να είναι αντιπροσωπευτικό διαφορετικών τάσεων, παραμένουν στα επίπεδα που μέχρι τώρα ξέραμε ή υποψιαζόμασταν: η Ακαδημία μπορεί να μη δίνει στη δημοσιότητα επίσημα στατιστικά για τους ανθρώπους της κινηματογραφικής βιομηχανίας που αναδεικνύουν τους καλύτερους της χρονιάς, αλλά οι Times του Λος Άντζελες αποκάλυψαν ότι στα 5.100 από τα 5.765 μέλη της, τα οποία ταυτοποιήθηκαν, το 94% είναι λευκοί, το 77% είναι άνδρες και το 54% είναι άνω των 60 ετών, με μόλις 14% κάτω των 50! Κι αν η Ακαδημία χαρακτηρίζει τα μέλη της αντιπροσώπους των ανθρώπων που φτιάχνουν της ταινίες, ένα σίγουρο: ότι δεν εκπροσωπούν αυτούς που τις βλέπουν.

Τα μέλη της Ακαδημίας είναι ενεργοί εργαζόμενοι στα στούντιο, βραβευμένοι με Όσκαρ επαγγελματίες του κινηματογράφου, αλλά και πολλοί βετεράνοι, που έχουν εγκαταλείψει εδώ και χρόνια το χώρο.

Το κατά πόσο βέβαια τα στοιχεία αυτά αποτελούν πρόβλημα που κάνει τις λίστες των «ακαδημαϊκών» να χρειάζονται εκκαθάριση, εξαρτάται από το ποιον ρωτάς. Μπορεί να πληθαίνουν οι φωνές που να ζητούν περισσότερες γυναίκες, μαύρους, νέους ανθρώπους, αλλά και εκπροσώπους άλλων κοινωνικών ομάδων και μειονοτήτων μέσα στους καταλόγους της Ακαδημίας, αλλά τα κατεστημένα δύσκολα εκριζώνονται και δε λείπουν κι αυτοί που συμφωνούν με τον πρώην πρόεδρο Φρανκ Πίρσον, ο οποίος έλεγε ότι τα Όσκαρ δε χρειάζεται να αντιπροσωπεύουν τον αμερικανικό πληθυσμό. Γι’ αυτό υπάρχουν τα People’s Choice Awards! Αυτό πάντως δε λέγεται ελιτισμός (για τον οποίο έχει επανειλημμένως κατηγορηθεί η Ακαδημία), λέγεται ναφθαλίνη.

Α.Ν