Ένας Απλός Άνθρωπος

Ο Λέβον Κέιντ άφησε πίσω τους μία επιτυχημένη καριέρα στις μυστικές επιχειρήσεις των Ειδικών Δυνάμεων για να ζήσει μια απλή ζωή δουλεύοντας στην οικοδομή. Όμως, όταν η κόρη του αφεντικού του, που είναι σαν οικογένεια για εκείνον, πέφτει θύμα εμπόρων ανθρώπων, η αναζήτησή του για να τη φέρει πίσω αποκαλύπτει έναν κόσμο διαφθοράς πολύ μεγαλύτερο από ό,τι θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί.

Σε σενάριο του Σιλβέστερ Σταλόνε και σκηνοθεσία Ντέιβιντ Άγιερ (“Ο Μελισσοκόμος”), η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο best seller μυθιστόρημα του Τσακ Ντίξον, το πρώτο από μια σειρά συνολικά 11 βιβλίων. Πρωταγωνιστούν οι Τζέισον Στέιθαμ, Ντέιβιντ Χάρμπορ, Μάικλ Πένια και Τζέισον Φλέμινγκ.

Βρίσκοντας το ιδανικό σενάριο

Μετά την επιτυχημένη συνεργασία τους στην ταινία Ο Μελισσοκόμος, τόσο ο Ντέιβιντ Άγιερ, όσο και ο Τζέισον Στέιθαμ επιθυμούσαν να συνεργαστούν ξανά. Η χημεία τους ήταν εξαιρετική, οπότε η επόμενη ταινία τους ήταν θέμα χρόνου να πραγματοποιηθεί. Τυχαία, ο Στέιθαμ  είχε στα χέρια του το ιδανικό πρότζεκτ: την κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος Levon’sTrade, το πρώτο από μια σειρά μυθιστορημάτων του συγγραφέα Τσακ Ντίξον.

«Μου αρέσει το είδος των αυτόκλητων εκδικητών», παραδέχεται ο Ντίξον, «και ήθελα να ικανοποιήσω αυτή την ανάγκη. Ήθελα έναν άντρα που να είναι ικανός να σκοτώνει, έναν από αυτούς τους σκληρούς τύπους στους οποίους βασιζόμαστε για να κάνουν φρικτά πράγματα σε φρικτούς ανθρώπους ώστε εμείς να παραμείνουμε ελεύθεροι». Έχοντας πάντα μια ιδιαίτερη αδυναμία στο είδος των ηρώων που μοιάζουν με απλούς ανθρώπους, ο Λέβον Κέιντ του Ντίξον δεν αναζητά τη δόξα, ούτε ενδιαφέρεται να σώσει τον κόσμο. Ωστόσο, είναι μερικά πράγματα που όσο και αν θες, δεν μπορείς να τα αγνοήσεις.

Το σενάριο που είχε στα χέρια του ο Στέιθαμ είχε και μία σημαντική ιδιαιτερότητα: έφερε τη σφραγίδα του θρυλικού Σιλβέστερ Σταλόνε, ο οποίος είχε συνεργαστεί το 2011 με τον Ντίξον για ένα κόμικ βασισμένο στο σύμπαν των Αναλώσιμων. Περίεργος να μάθει και για τις υπόλοιπες δουλειές του Ντίξον, ο Σταλόνε ανακάλυψε τη σειρά βιβλίων με πρωταγωνιστή τον Λέβον Κέιντ. «Ήταν τόσο απλό και προσιτό», λέει ο Σταλόνε, προσθέτοντας πως ο χαρακτήρας του Κέιντ είναι εκείνος που κερδίζει το κοινό. Δεν φοράει στολή, ούτε μπορεί να πετάξει. Δεν έχει υπερφυσικές ικανότητες, αλλά είναι σαν τον μέσο άνθρωπο, αλλά με τελειοποιημένες κάποιες δεξιότητες.

Η αρχική πρόθεση του Σταλόνε ήταν να διασκευάσει το βιβλίο για την τηλεόραση, αλλά τελικά κατέληξε στην κινηματογραφική οδό. Ο Στέιθαμ ήταν η πρώτη του σκέψη, αφού τον θεωρεί τον «φυσικό διάδοχό» του στο σινεμά των ταινιών δράσης.

Στη συνέχεια, το σενάριο έφτασε στα χέρια του Ντέιβιντ Άγιερ, ο οποίος το βρήκε πραγματικά ενδιαφέρον. Η προσπάθεια του πρωταγωνιστεί να χτίσει μια νέα ζωή, να γίνει μέλος μιας νέας οικογένειας και αργότερα να αναλαμβάνει να την σώσει ήταν τα βασικά στοιχεία που γοήτευσαν τον οραματιστή σκηνοθέτη.

Ο Στέιθαμ έχει μια εντυπωσιακή φιλμογραφία ταινιών δράσης, όπου τις περισσότερες φορές ερμηνεύει τους ρόλους του με αποφασιστικότητα και σοβαρότητα. Ωστόσο, ο Σταλόνε ήθελε να αναδείξει το πραγματικό εύρος του ηθοποιού. «Στην πραγματική ζωή είναι πολύ πιο εκφραστικός. Είναι πιο αστείος, πιο σαρκαστικός, πετάει υπονοούμενα. Οι περισσότεροι σκηνοθέτες δεν προσπαθούν να αναδείξουν αυτή την πλευρά του, ίσως γιατί δεν την θεωρούν απαραίτητη. Αλλά μ’ αρέσει να βλέπω αυτή την πλευρά του – ότι μπορεί να τα κάνει όλα», λέει ο Σταλόνε.

Συμφωνώντας μαζί του, ο Άγιερ προσθέτει πως ο Στέιθαμ αναδεικνύει ακόμα περισσότερο το ταλέντο του όταν τοποθετείται σε καθημερινά, προσγειωμένα περιβάλλοντα, όπως αυτό της οικοδομής. Έχει αυτή την αίσθηση του ανθρώπου της διπλανής πόρτας – θα μπορούσε να είναι ο θείος σου, ο αδερφός σου, ο πατέρας σου. Οπότε η δημιουργία μιας οικογένειας με επίκεντρο εκείνον, ήταν το κλειδί για την μεταφορά του Λέβον Κέιντ στην μεγάλη οθόνη.

Καθώς ο Άγιερ διαμόρφωνε το σενάριο, ο χαρακτήρας του Λέβον αναπροσαρμόστηκε σε έναν πρώην στρατιώτη των Βασιλικών Πεζοναυτών ώστε να ταιριάζει στο βρετανικό υπόβαθρο του Στέιθαμ. Παράλληλα, καταβλήθηκε σημαντική προσπάθεια για να δοθεί περισσότερη βάθος στον χαρακτήρα της Τζένη, ξεφεύγοντας από το στερεότυπο της «δεσποσύνης σε κίνδυνο». «Δεν θέλαμε η Jenny να είναι αδύναμη ή απλώς ένα θύμα», εξηγεί ο Άγιερ. «Θέλαμε να τη δούμε να ανακαλύπτει τον εαυτό της, να βρίσκει τη δύναμή της, να περνά από ένα πραγματικό ταξίδι. Περισσότερο μοιάζει με αιχμάλωτη πολέμου, μια μαχήτρια που αντιστέκεται. Προέρχεται από μια δυνατή οικογένεια και είναι μια ισχυρή προσωπικότητα με όνειρα και στόχους στη ζωή. Αν κοιτάξεις τους ανθρώπους που έχουν επιβιώσει από τις χειρότερες καταστάσεις, θα δεις ότι έχουν κάτι κοινό: πίστη στον εαυτό τους, πίστη στην οικογένειά τους. Ξέρουν ποιοι είναι και έχουν κάτι για το οποίο αξίζει να παλέψουν», σημειώνει ο Άγιερ.