Σκιές στο Σκοτάδι

Μετά από μια πένθιμη ματιά στο Επέκεινα, που έκλεινε με λυγμούς και μια ανατριχιαστική κραυγή, ο Σόντερμπεργκ αφήνει πίσω του το «Presence» κι επιλέγει να διαβεί πιο ευφορικά μονοπάτια, καταφεύγοντας σε εκείνη την ραφιναρισμένη ελαφρότητα που, όποτε συνοδεύεται από το ανάλογο καστ και σενάριο στο ύψος της κατασκευής, βγαίνουμε από το σινεμά με χαμόγελο στα χείλη. Στο «Βlack Bag» η ίντριγκα εστιάζει στην κατασκοπεία, σε ένα παιχνίδι εύρεσης του «προδότη» - ο Ντέιβιντ Κεπ τιμά το πνεύμα του Λε Καρέ, με την δαιδαλώδη πλοκή να περιπλέκεται αντί να ξεδιαλύνει και τις «γραμμές» να μπλέκουν και να ξεμπλέκουν λίγο πριν το τέλος. Τον Σόντερμπεργκ, όμως, τον απασχολεί η εξιχνίαση μιας προδοσίας άλλου τύπου, φύσης ερωτικής ή, πιο σωστά, συντροφικής.

Χωρίς ποτέ να προδίδει την εύθυμη φύση του θεάματος, ο Αμερικανός ιχνηλατεί εκείνη την αόρατη γραμμή που ενώνει ένα ζεύγος, και εντοπίζει το βασικό συστατικό της συντροφικότητας στην εμπιστοσύνη. Οι έξι βασικοί παίχτες συνθέτουν ένα ερωτικό γαϊτανάκι, μέσα από τις κυκλικές περιστροφές του οποίου καθίσταται σαφές ότι η εμπιστοσύνη δεν συνοδεύεται απαραίτητα από απόλυτη ειλικρίνεια - ένα μάθημα που θα χρειαστεί να πάρει ο ήρωας του Μάικλ Φασμπέντερ. Ο τελευταίος, μαζί με την Κέιτ Μπλάνσετ, συνθέτουν ένα παντρεμένο ζευγάρι, ανάμεσα στο οποίο καλό θα ήταν να μην μπεις, όπως διαπιστώνουν όσοι το δοκιμάζουν κατά τη διάρκεια της απολαυστικής αυτής ταινίας.

Η διανομή είναι έκτακτή, οι ηθοποιοί διαθέτουν μαγνητισμό, άψογη άρθρωση κι ωραίες φωνές – χρειάζεται να χαίρεσαι και να τους ακούς, πέρα από το να τους βλέπεις, έχει εκτεταμένους διαλόγους το σενάριο του Κεπ. Ας μας επιτραπεί μια ειδική μνεία στη Μαρίσα Αμπέλα, που είχε την ατυχία  να βγει στο προσκήνιο με μια ταινία σαν το «Back to Black», αλλά με εμφανίσεις σαν αυτή εδώ, που ισορροπεί ανάμεσα στην κωμωδία, στην ερωτική οργή και στην κάψα, συχνά μέσα στην ίδια σκηνή, δεν έχει να ανησυχεί για τίποτα – το μέλλον της ανήκει, φτάνει να σταθεί τυχερή και να την εμπιστευτούν οι σκηνοθέτες.

Κατά τα λοιπά, ευφορία, φτάνει να μην ανοίξετε τη «μαύρη τσάντα» του συντρόφου σας. Στην απίθανη (;) περίπτωση που το πράξετε, όμως, αν εκείνος είναι βέβαιος για τη συνετή διαχείριση της ανακάλυψης και ότι τα μυστικά του βρίσκονται σε καλά χέρια, τότε κάτι κάνετε σωστά.