Μια Φορά κι έναν Καιρό

Come Away

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

2020
    ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ηνωμένο Βασίλειο
    ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μπρέντα Τσάπμαν
    ΣΕΝΑΡΙΟ: Μαρίσα Κέιτ Γκούντχιλ
    ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Ντέιβιντ Ογελοουό, Αντζελίνα Τζολί, Μάικλ Κέιν, Ρίσι Γέιτς
    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ζιλ Ο' Λάφλιν
    ΜΟΥΣΙΚΗ: Τζον Ντέμπνει
    ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 94'
    ΔΙΑΝΟΜΗ: Spentzos Film
    Μια Φορά κι έναν Καιρό

Η Αλίκη (πριν τη Χώρα των Θαυμάτων) και ο Πίτερ Παν (πριν τον Κάπτεν Χουκ) ήταν αδέρφια και αυτή η ταινία πιάνει την ιστορία τους, που φέρει μια τραγική αφετηρία για να ξετυλίξει την ζωή τους σαν παραμύθι. Αυτό είναι το «Come Away». Αλλά θα μπορούσε και να μην είναι.

Από τον Χρήστο Πολίτη

«Όλοι χρειαζόμαστε λίγο θάρρος που και που». Ίσως σε αυτή την ατάκα της Αντζελίνα Τζολί να βρίσκεται όλη η φιλοσοφία του «Μια Φορά κι έναν Καιρό» (Come Away). Γιατί θέλει λίγο θάρρος παραπάνω για να καταφέρεις να συνταιριάξεις την «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» και τον «Πίτερ Παν» σε μια αφηγηματική παλέτα, που φαινομενικά δεν έχει να πει τίποτα παραπάνω από ένα παραμύθι που εξελίσσεται με τους κανόνες ενός naive παραμυθιού. Υπάρχουν όμως σαν φλοιός, διαφορετικά καλύμματα μέχρι να φτάσεις στον πυρήνα, το κεντρικό κομμάτι, εν προκειμένω της ταινίας. Υπάρχει όμως ταινία εδώ; Ή είναι κάτι που προσπαθεί με επικίνδυνο τρόπο να μοιάσει με ταινία;

Η Μπρέντα Τσάπμαν, σκηνοθέτρια στο εντελώς τίμιο και εμπνευσμένο «Brave» της Disney / Pixar, πλάθει εδώ κάτι που θέλοντας να πάρει μια μορφή, εν τέλει σπάει σε δεκάδες κομμάτια. Υπάρχει ένας αποπροσανατολισμός της προσοχής, που δεν πιστώνεται στον θεατή, αλλά στη δημιουργική γαλαρία της ταινίας, που στριμώχνει -με έναν τρόπο καλοδεχούμενο- ιδέες και πράξεις ενός έργου που θα φάνταζε ιδανικό, αν είχε την κατάλληλη εκτέλεση.

Το «Μια Φορά κι έναν Καιρό» φέρει έναν εντελώς ανέμπνευστο τίτλο για κάτι που θα φιλοδοξούσε να κάνει καριέρα ως ταινία κινουμένων σχεδίων, παρά ως ταινία με live action κανόνες. Κι ενώ οι κανόνες είναι για να καταστρατηγούνται, εδώ λειτουργούν αντίστροφα, μειώνοντας και το πρωτότυπο υλικό, αλλά και εκείνο στο οποίο πατάει.

Το οτι αυτοί οι δυο ήρωες είναι εδώ αδέρφια είναι μια καλή αφορμή για να μιλήσεις για τον ρεαλιστικό κόσμο των παραμυθιών. Το οτι αυτοί οι ήρωες, αναπόφευκτα θα βρουν έναν σκοτεινό δρόμο για να καταφέρει η πλοκή να απλωθεί σε ένα σχεδόν 2ωρό, το λες αναγκαίο -κακό-. Η σοβαροφάνεια όμως που κουβαλάει όλο αυτό το σχέδιο, αφαιρεί από την μαγεία, που αφού την έχεις αναθεματίσει πολλές φορές μέχρι τη μέση της αφήγησης, εκεί που την έχεις ανάγκη για να σου σώσει την διάθεση. Ή και την ταινία ολόκληρη.

Περί Αντζελίνας Τζολί, ουδείς λόγος.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Μια Φορά κι έναν Καιρό
  • Μια Φορά κι έναν Καιρό