ΕΟ

Μετά το κλείσιμο του τσίρκου στο οποίο εμφανίζεται, ο ομώνυμος γαϊδαράκος (Hi-Han στα γαλλικά) ξεκινάει ένα μακρύ ταξίδι με προορισμό τα κλασσικά εικονογραφημένα της avant garde. Η διαδρομή εκκινεί με ένα ανελέητο στρόμπο φωτισμό που δίνει τον παλμό για ό,τι ακολουθήσει. Ο Σκολιμόφσκι θα τη διανύσει σε 80 περίπου λεπτά, έχοντας αλλάξει την καρέκλα του σκηνοθέτη μπροστά από τη μονταζιέρα, με το buggy κάθισμα στο κόκπιτ ενός αγωνιστικού.

Πλάνα με ουρά (all puns intended) σε μια ενστικτώδη διαδοχή αποκαλύπτουν το άγος της ύπαρξης του EO, που ζει σταμπαρισμένος σαν εργάτης στον κόσμο των ανθρώπων, φτάνει όμως στο σημείο που δεν υπάρχει πια δουλειά γι' αυτόν. Κι αυτό είναι κατά βάση το ερώτημα που δίνει αξία στην ταινία του Σκολιμόφσκι, τι θα γίνει με τον EΟ τώρα που η «χρήση» του τελειώνει.

Το ΕΟ είναι πάνω απ' όλα μια ελεγχόμενα χαοτική γεννήτρια εκστατικά όμορφων εικόνων

Στο παραπάνω δεν υπάρχει ίχνος μοιρολατρίας, ο ΕΟ αντίθετα είναι πολύ ενεργός αν και ανήμπορος να αντιδράσει στα περισσότερα που του συμβαίνουν. Στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας ακολουθούμε τη δική του ματιά, την υποκειμενική οπτική του ζώου απέναντι σε μια Ευρώπη που αλλάζει πρόσωπο. Όταν το πλάνο ανοίγει αναλαμβάνουν νευρικές κάμερες και πολυκόπτερα, που καταγράφουν όσο ο ΕΟ προβάλει την αθωότητά του πάνω στον κόσμο των ανθρώπων. Μέσα από την βασική αυτή τη συνθήκη, ο Σκολιμόφσκι τον αναγάγει σε τραγικό ήρωα και τον ακολουθεί σε ένα επικό ταξίδι, δίνοντας ομηρικές διαστάσεις στο παραμικρό του πέρασμα.

Παρά τη μικρή διάρκεια ο EO προλαβαίνει να ζήσει πολλά, αρκετά από τα οποία μοιάζει να μην έχουν ιδιαίτερο νόημα, δεδομένης και της κατάληξης της ταινίας. Συμπυκνωμένα όμως, συνθέτουν την άναρχη ματιά του Πολωνού κολοσσού πάνω στον αφύσικα σκληρό κόσμο μας κι εκφράζουν μια ανώτερη υπαρξιακή αγωνία, ακριβώς όπως και στον Μπρεσόν. Ο Σκολιμόφκσι όμως δεν προσεγγίζει τον «Μπαλταζάρ» από την ασφαλή αφετηρία ενός ρεβιζιονιστή, αλλά ακραιφνώς πειραματιζόμενος, αποδεικνύει για μια ακόμη φορά στην καριέρα του πως είναι ένας Δημιουργός (με Δ κεφαλαίο), που κατοικεί κάποια parsec μπροστά από την εποχή του.