Γεια σου, Φρίντα

Οι Αντρέ Καντί και Καρίν Βεζινά σκηνοθετούν με χρώμα και αθωότητα ένα animation για μικρούς και μεγάλους, θέλοντας να δώσουν πνοή μέσα από το κινούμενο σχέδιό τους στα πρώιμα χρόνια της πιο επιδραστικής Μεξικανής ζωγράφου, σκιαγραφώντας παράλληλα το πορτραίτο μιας μετέπειτα γυναίκας που δεν εγκαταλείπει ποτέ παρά τις αντιξοότητες, βρίσκοντας κουράγιο στα όνειρα, τα πινέλα και τα χρώματα.

Η ταινία λειτουργεί σαν ένα μεγάλο flashback της Κάλο στην παιδική της ηλικία, όπου για πρώτη φορά αναζητά στήριγμα και διαφυγή από τα προβλήματα υγείας (σε ηλικία έξι ετών προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα) στα σουρεαλιστικά της όνειρα και την έκφραση μέσω της ζωγραφικής, ρίχνοντας παράλληλα φως στη σχέση με τους γονείς της και τη μικρότερη αδελφή της.

Πρόκειται για ένα φωτεινό και αισιόδοξο animation, που αφήνει τις σκληρές αλήθειες στην άκρη, όπως για παράδειγμα για τις σκοτεινές σκέψεις έπειτα από το ατύχημα που είχε στα δεκαοκτώ, όταν το λεωφορείο στο οποίο επέβαινε συγκρούστηκε με ένα τραμ, στερώντας της τη δυνατότητα να κάνει παιδιά. Ενώ το συμβάν υπάρχει στην ταινία ως βιωμένη πραγματικότητα, εντούτοις μένει εκτός το ψυχολογικό βάρος και η ατέρμονη θλίψη της Κάλο που δεν θα μπορέσει να γίνει μητέρα, υποθέτουμε επειδή η ταινία δεν απευθύνεται μονάχα στο ενήλικο κοινό, αλλά και σε μικρότερες ηλικίες, συνεπώς η επιλογή (και η μη επιλογή) περιεχομένου εδώ ήταν υψίστης σημασίας.

Είναι δύσκολο να διατηρηθεί η ισορροπία ανάμεσα στο σοβαρά δραματικό και το παιδικά ανέμελο, ιδιαίτερα όταν η πλοκή αφορά σε μια τόσο στιβαρή ιστορία και ζωή όπως αυτή της Φρίντα Κάλο, συνεπώς υπάρχει εδώ μια αμηχανία ως προς την πορεία που θέλουν να δώσουν τελικά οι δημιουργοί. Αυτό που προσπαθούν άλλοτε πετυχαίνει και άλλοτε όχι, με το σενάριο να είναι καλύτερο όταν επικεντρώνεται στην παιδικότητα της Φρίντα και την πρώτη επαφή με τον θάνατο, άμεσα συνδεδεμένο με τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις του Μεξικού όπου έζησε και μεγάλωσε.

Το «Γεια σου Φρίντα» είναι ένα animation που ενδείκνυται για παρακολούθηση από γονείς και παιδιά, αν και εφόσον οι γονείς είναι έτοιμοι να απαντήσουν στις μεγάλες ερωτήσεις των παιδιών που είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα γίνουν μετά το πέρας της ταινίας. Αναμένετε ερωτήσεις για τη ζωή, τον θάνατο, την ασθένεια της Φρίντα, αλλά και το «γιατί ήταν στεναχωρημένη μετά από εκείνο το ατύχημα;». Οι απαντήσεις δεν θα είναι εύκολες, αλλά σίγουρα μιλάμε για μια πρώτης τάξεως ευκαιρία έτσι ώστε οι πιο μικρές ηλικίες να γνωρίσουν και ορισμένες θεματικές που θεωρούνται ακόμη «ταμπού» για τα χρόνια τους - δεν θα έπρεπε να είναι.